සුරඟන සළු ( හය වන කොටස )

 

VI

ඔබ මෙම ලිපි උපුටාගෙන වෙනත් ස්ථානයක පල කරන්නේ නම් එය උපුටා ගත්තේ මෙම බ්ලොග් අඩවියෙන් බව සඳහන් කිරීමට තරම් කාරුණිකවන්න- ස්තූතියි

 

ගෙදර එනකොට මගේ හිතේ පැත්තක ගිල්ටි ෆීලින්ග්ස් පිරෙන්න ඇරගෙන තිබ්බා..හොඳ වෙලාවට මම එනකොට වජිර හොඳටම නිදි. මම ඇඳුම් මාරු කරගෙන වොෂ් එකක් දාගත්තා..වජිර නැගිටින කොට..මට වෙනසක් නැතුව නොර්මල් විදිහට ඉන්න පුලුවන් උනා..වජිර පුරුදු විදිහටම මට ඇඳුම් ගොඩක් උස්සගෙන ඇවිල්ලා තිබ්බා..”මොකද සනීප නැද්ද ? ” වජිර ඇහුවේ මම වෙනදා වගේ ආසාවෙන් ඇඳුම් ටික ඇවිස්සුවේ නැති නිසා වෙන්න ඇති..

“නෑ වජී ටිකක් ස්ට්‍රෙස් වගේ. ඔෆිස් එකෙ වැඩ ගොඩයි මේ දවස් වල…..?” මම වජිරගේ උර හිසක එල්ලුනා..

“අපි එහෙනම් එලියට ගිහිල්ලා කමු…” වජිරගේ සුපුරුදු විසඳුම ආවා..

ගෙවල් ලඟ තියෙන රෙස්ටොරෙන්ට් එකකට ගිහිල්ලා අපි කෑම කෑවා..හැමදාම අපි දෙන්නා අතරෙ හුවමාරු වෙන දෙබස් ටික ආයෙත් රිපීට් උනා.

ගෙදර ආපු ගමන් මම ඇඳට වැටුනා. මම බය උනා වජිර මගේ ලඟට එයි කියලා. වජිරත් එක්ක ඉන්න මග හිතේ තිබ්බේ අකමැත්තක්. ඊට වැඩිය මට ඕනේ උනේ වෙනුර ගැන හිතන්න..වජිර ටීවී එක ඉස්සරහට උනා..එයාට මගෙත් එක්ක ඉන්න කිසිම ඕනේ කමක් නෑ කියල දැනුනහම මගේ හිත කේන්තියෙන් පිරෙන්න ගත්තා..

මම උදේ වැඩට එනකොට වජිර නිදි..මම උදේටයි දවල්ටයි කෑම ලෑස්ති කරලා නෝට් එකක් ලියලා තියලා අවා..

ඔෆිස් වෑන් එකට නැගපු ගමන් අයන්තිගේ ප්‍රශ්න පත්තරේට උත්තර දෙන්න උනා..මම ඔෆිස් එකට එනකොට වෙනුර ඇවිලා හිටියේ නෑ. “කාවින්දිව දාන්න යන්න ඇති” මම හිතුවා. මොන හේතුවක් නිසා හරි මට ඒ ගැන ඉරිසියාවක් හිතුනේ නෑ..ඒත් වෙනුර එනකම් මගේ ඇස් දෙකටවත්, හිතටවත් නිවනක් තිබ්බේ නෑ.

“ඊයේ මුකුත් අවුලක් උනේ නෑ නේ ?”..වෙනුර කෙලින්ම ආවේ මගේ මේසේ ලඟට..

“නෑ වෙනුර, මොනවා වෙන්න ද?” මම හිනා උනා..

“ඔයා ගියේ පරක්කු වෙලා නිසා මම බය උනා…කීප සැරයක්ම SMS කරන්නත් හදලා ආයේ හිතුව ප්‍රශ්ණයක් වෙයි කියලා.”

“SMS කරපු නැති එක හොඳයි..මොකටද නිකම් ප්‍රශ්ණ දා ගන්නේ..ඒත් ඔයා මගේ ගැන කරදර වෙන තරමට වජිර මගේ ගැන කරදර වෙන්නේ නෑ..එක නිසා බය වෙන්න එපා.” මම හිනා වෙන්න හැදුවට..මගේ මූණට හිනාවක් ආවේ නෑ..

වෙනුර හෙමීට මගේ කම්මුල් පිරිමැද්දා…”ඔයා දුකෙන් ද ?”

“වජිර අද හවසට ආයෙ යනවා..ආයේ එන්නේ 2 වීක්ස් වලින්..ඒක හින්දා අපි ඒ ගැන කරදර වෙන්නේ නැතුව ඉමු..” මම වෙනුරගේ අත මගේ කම්මුලට තද කරගත්තා…

මම වෙනුරගේ අතින් ඇදලා මගේ ලඟට ගත්තා. “කිස් මී..” මම වෙනුරගේ බෙල්ල බදා ගෙන තොල් මූණට කිට්ටු කලා. වෙනුරගේ තොල් හෙමීට සිනිඳුවට මගේ තොල්වලත් කම්මුල් වලත් ඇතිල්ලුනා…වෙනුරගේ දිව මගේ තොල් දිගේ එහෙට මෙහෙට දිව්වා..මට කිසි දෙයක් හිතන්න ඕනේ උනේ නෑ..මට ඕනේ උනේ ඇඟ පුරාම දුවන ඒ මිහිරියාවේ ගිලෙන්න විතරයි.

“වොෂ් රූම් එකට යමු…” වෙනුර කෙඳිරුවා…

“දැන් නෙවෙයි, පස්සේ…ඔයාගේ වැඩ ටික ඉවර කරල ඉන්න…..”මම හෙමීට වෙනුරගේ තොල හැපුවා..

වෙනුරගේ ඇඟිලි මගේ බෙල්ල දිගේ දිව්වා…

“අද බොස් එන්නේ නෑ…” මම හිනා උනා….මගේ ලිප්ස්ටික් වෙනුරගේ මූණ පුරාම.. මම ටිෂූ එකක් අරගෙන ඒවා පිහ දැම්මා..

“ඇයි අද මේක ඇන්දේ ..” මම ඇඳගෙන ආවේ ඩෙනිම් ජීන්ස් එකක්..

“හැමදාම කොටට අඳින්නද කියන්නේ… ” මම වෙනුරගේ රැවුලෙන් ඇද්දා..

“නෑ මේකත් සෙක්සි…නැගිටින්න බලන්න….” වෙනුර මගේ අතින් ඇද්දා..මාව නැගිට්ටවලා වටේට කැරකෙව්වා..

කරන්න වැඩ ගොඩක් තිබ්බත්, සැරෙන් සැරේට ඩ්‍රයිවර්ස්ලා ඇවිල්ලා ගියත් අපිට ඒක කරදරයක් උනේ නෑ..ඉඩ ලැබෙන හැම වෙලාවකම වෙනුර ඇවිල්ලා මගේ ඇඟේ දැවටි දැවටි හිටියා..

දවල් වෙනකොට මම හිටියේ හොඳටම ඇවිස්සිලා. ලන්ච් බ්‍රේක් එකෙදි වෙනුර ගිහිල්ලා පල්ලේහා දොර ලොක් කරලා, නෝට් එකක් ගහලා ආව අපි ලන්ච් වලට එලියට යන්ව කියල..මම මිස්ටර් ජයවර්ධනට කොල් එකක් දාල බැලුවා නිකමට හරි මේ පැත්තේ එනවද කියල. වැඩේ හරි එයා එන්නෙත් නෑ..අපි දෙන්නනා හොර වැඩක් කරන පොඩි එවුන් දෙන්නෙක් වගේ දඩි බිඩි ගාල වොෂ් රූම් එකට රිංගගෙන දොර ලොක් කර ගත්තා..

අපි දෙන්නා පිස්සුවෙන් වගේ කිස් කරන්න ගත්තා…මම වෙනුරගේ බෙල්ල වටේ අත් යවලා එයගේ මූණ මගේ මූණට හිර කරගත්ත.. අපේ තොල් එකට ඇල උනා..මම වෙනුරගේ දිව මගේ කට ඇතුලටම ඇදලා ගත්තා…වෙනුර ගේ එක අතක් මගේ ඉණ වටේ ගිහින් මාව එයගේ ඇඟට හිර කර ගත්තා..අනිත් අතට මගේ බ්‍රෙස්ට් එකක් අහු වෙලා මිරිකෙන්න ගත්තා…

මගේ තොල් වලින් ගැලවිච්ච වෙනුරගේ තොල් මගෙ බෙල්ල දිගේ ඇදෙන්න ගත්තා..මගේ මුළු ඇඟම හිරි වැටුනා..මට නිකම්ම කෙඳිරි ගෑවුනා..වෙනුර හෙමීට මගේ බෙල්ල කිස් කර කර ලෙව කෑවා..වෙනුරගෙ තොල් හෙමින් හෙමින් පහලට ආවා..එයාගේ ඇඟිලි වලට අහුවෙලා මගේ බ්ලව්ස් එකේ බොත්තම් එක එක ගැල උනා. ගැලවෙන බොත්තම් වලින් මතුවෙන හැම අඟලක්ම වෙනුරගේ තොල් වලට අහූ උනා..

බොත්තම් ඔක්කොම ගලවපු වෙනුර මගේ බ්ලව්ස් එක ගලවලා අයින් කරා..ඊට පස්සේ චුට්ටක් පිටි පස්සට වෙලා හැඩ බැලුවා.. මගේ බ්‍රා එක උඩින් එයාගේ අත් දෙක තියල තියලා හෙමීට මිරිකුවා..මගේ පියයුරු එකට තද කරලා හැඩ බැලුවා..

“මේක ගලවන්න….” වෙනුර මගේ බ්‍රෙෂියර් එකේ පටි උරහිසින් පහලට ඇද්දා…

“බෑ….” මම බොරුවට ගනන් ඉස්සුවා..

“ප්ලීස්..” වෙනුර ආයෙත් මගේ බෙල්ලයි පපුවයි කිස් කරන්න ගත්තා..

මම අත් පිටි පස්සට යවලා බ්‍රා එක ගැලෙව්වා..වෙනුර හෙමීට ඒකත් මගේ ඇඟෙන් ගලවලා අයින් කලා..ආයෙත් පිටි පස්සට වෙලා හැඩ බැලුවා..

“WOW…” වෙනුරගේ ඇඟිලි තුඩු මගේ පියයුරු දිගේ දිව්වා..

“අනේහ් එහෙම බලන්න එපා…මට ලැජ්ජයි…..” මම වෙනුරව ඇදලා ගත්ත..වෙනුර මාව තද කරලා බදාගෙන..එයාගේ මූණ මගේ පියයුරු වල ඔබා ගත්තා..

මාව පිස්සු වට්ටගෙන වෙනුරගේ තොලුත් දිවත් මගේ පියයුරු පුරාම ඇතිල්ලුනා…මම වෙනුරගේ ඔලුව තවත් මගේ පපුවට තද කර ගත්තා…මගේ නිපල්ස් වෙනුරගේ තොල් වලට අහුවෙලා කට ඇතුලට ඇදෙන්න දැඟලුවා..වෙනුරගේ දත් මගෙ නිපල්ස් වලට තද වෙනකොට..මිහිරි වෙදනාවකින් මගෙ මුළු ඇඟම හිරි වැටුණා. මට කෙඳිරි ගෑවෙනකොට..වෙනුර ඔලුව උස්සලා බැලුවා..”රිදෙනවද ? ” එයා රහසින් ඇහුව…මම ඔලුව දෙපැත්තට වනලා…වෙනුරගෙ මූණ මගේ බ්‍රෙස්ට් එකට ආයෙ තද කර ගත්තා.

වෙනුරට ඇති තරම් සෙල්ලම් කරලා…ඔලුව උස්සනකොට මගේ බ්‍රස්ට් දෙක කෙල වලින් නෑවිලා තිබ්බේ…

“මෝඩයා….මට දැන් නාන්න වෙනවා…..” මම වෙනුරගෙ යටි තොල හෙමීට හැපුවා. මම වෙනුරගේ මූණ අත් දෙකෙන්ම තද කරලා අල්ලගෙන..කම්මුලුත් තොලුත් ඇති වෙනකම් කිස් කරා…

“ඇති ඇති..දැන් යමු….” මම හදිස්සි කලා…

“ප්ලීස් තව ටිකක් ඉමු….” වෙනුරගේ අත් මගේ අඟ පුරාම දිව්වා… වෙනුරගේ ඇඟිලි මගේ ජීන්ස් එකෙ බොත්තම් ගලවන්න පටන් ගත්තා..

“අනේ…” මම වෙනුරව අත අල්ල ගත්තා….

“ඔහොම ඉන්න…..” වෙනුර මාව බිත්තියට තද කරලා ආයෙත් කිස් කරන්න ගත්තා..

එයාගේ ඇඟිලි මගේ ජීන්ස් එක ඇතුලට ඇදුනා..ඒ ඇඟිලි මගේ රසවිල හොය හොය දඟලද්දි මාව පිස්සු වැටුන.. මම වෙනුරගේ දිව මගේ කට ඇතුලටම ඇදලා ගත්තා..ඒ ඇඟිලි වල පහස විඳ ගන්න මගේ රස විල ආසවෙන් පොපියනවා…වෙනුරගේ ඇඟිලි වලට පිරිමැදෙනකොට…මාව උතුරලා ගලන්න ගත්තා..මගේ කකුල් පණ නැතිඋනා…මම වෙනුරගේ බෙල්ලේ කිටිකිටියේ බදාගෙන ඇඟේ එල්ලුනා..මගේ ඇඟ ඇතුලෙන් ආපු කෙඳිරිය වෙනුරගේ කට ඇතුලෙම දිය උනා..

වෙනුර හිනා උනා….මම හති දැම්මා…කොච්චර වෙලාවක් ගිහිල්ලද කියල මට තේරුමක් තිබ්බේ නෑ…

“අනේ දැන් යමු පැටියෝ.. කන්නේ නැද්ද අද ?…” මම ජීන්ස් එකෙ බොත්තම් දා ගත්තා..

“එහෙනම් හවසට ආයෙ එමුද ? ” වෙනුර ඇහුවේ පොඩි එකෙක් වගේ..

මම හිනා වෙලා ඔලුව වැනුවා….

**ඔබ මෙම ලිපි උපුටාගෙන වෙනත් ස්ථානයක පල කරන්නේ නම් එය උපුටා ගත්තේ මෙම බ්ලොග් අඩවියෙන් බව සඳහන් කිරීමට තරම් කාරුණිකවන්න**- ස්තූතියි