හංසි මිස් – 7 පරිච්ඡේදය

මෙය ප්‍රබන්ද කතාවක් වන අතර මෙහි එන සියලු නම් ගම්  හා චරිත ව්‍යාජ ඒවා වේ.මෙමගින් කිසිවෙකුට අපහාස කිරීමට අපේක්ෂා නොකෙරේ.මෙය හුදු කියවන්නාගේ විනෝදය පිණිස නිර්මාණය වුවකි.එමෙන්ම මෙහි තිබෙන කිසිවක් අත්හදා බැලීමෙන් වළකින්න.

ඡායාරුප – අන්තර්ජාලය/AI

 මම අමු හෙළුවෙන් කුස්සියේ දාඩිය වගුරන විට දුරකතනය නාද විය.මම හිස අතගාමින් ගොස් දුරකතනය අතට ගතිමි.

“හෙ…හෙලෝ…”මම වෙවුලන හඩින් ඇසුවෙමි.

“හංසි, මේ ඩොක්ටර් ලයිරා” අනෙක් කෙළවරේ හඬ ඇසුනි. 

“අද ඔයාට කොහොමද?”

මනෝ වෛද්‍යවරයාගේ කටහඬ හඳුනාගත් විට මට සහනයක් හා අමුත්තක් දැනුනි.

 “ඔහ්, හායි ඩොක්ටර්. මට කමක් නෑ, මම හිතන්නේ. ඇයි?”

ඩොක්ටර් උගුර පෑදුවේය. “මම කල්පනා කළේ ඔයට මෑතක සිට අසාමාන්‍ය සිතුවිලි හෝ අත්දැකීම් එහිම තියෙනවද ?.”

මම උත්තර දෙන්න කලින් මොහොතක් පැකිලුවා. 

“නෑ ඇත්තටම නෑ. ඇයි එහෙම අහන්නේ?”මම බොරුවක් කිව්වේ අකමැත්තෙන්…

ඩොක්ටර්  ස්වරය හදිසියේම වෙනස් වූ අතර, ඔහු අමුතු, පාහේ උද්වේගකර හඬකින් ඇසුවේ,

 “ඔබ ලගදි  බූවල්ලේක් වගේ සතෙක්  දැකකාද?”

ඒ අමුතු ප්‍රශ්නය ඇහෙනකොට මට  දැනුනේ සැකයක්. 

” බූවල්ලේක්? නෑ මම පහුගිය ටිකේ බූවල්ලේක් දැක්කේ නෑ. ඇයි ඒ ගැන අහන්නේ?”

ඩොක්ටර් ප්‍රශ්නය දිගින් දිගටම ප්‍රකාශ කළේය, ඔහුගේ ස්වරය වඩ වඩාත් අවධාරනය විය. “ඔබට විශ්වාසද?

 බූවල්ලා ඉතා රසවත් ජීවීන් විය හැකිය, ඔබ දන්නවා. මම හිතන්නේ ඔවුන් ගැන විමසිල්ලෙන් සිටීම වැදගත්.”

දොස්තර ලයිරාගේ අමුතු හැසිරීම තේරුම් ගැනීමට උත්සාහ කරන විට තම හිස රිදෙන බව මට  දැනුනි.

 “මට තේරෙන්නෙ නෑ ඔයා මොනවද කියන්න හදන්නෙ කියලා, ඩොක්ටර්. ඇයි මගෙන් බූවල්ලේක් ගැන අහන්නෙ?”

“හංසි ඔයා මගේ ප්‍රශ්නෙට උත්තර දෙන එක ගොඩක් වැදගත්. ඔයා ලගදි බූවල්ලේක් දැක්කද?”

‘ඇයි මගෙන් බූවල්ලේක් ගැන අහන්නෙ?”මම යේ ඇහුවේ තරහින් මෙන්.

“ඇය මගේ ඇගේ ප්‍රශ්නයට සෘජුව පිළිතුරු නොදුන් අතර ඒ වෙනුවට ඇය තවත් එකක් ඇසීය.

 “කොහොමද ඔයාගේ යෝනියේ  වේදනාව?”

ඩොක්ටර් මෙවැනි දෙයක් ඇසීමත් සමග  අසනු අසා මට අමුතු බියක්  විය. 

“මොකක්ද? ඔයා කොහොමද ඒ ගැන දැනගත්තේ?”

ඩොක්ටර්  සිනාසුණේය.

 “මං මගේ ලෙඩ්ඩු ගැන හැමදේම දන්නවා හංසි. ඔයා සනීපෙන් සතුටින් ඉන්න එක මගේ වැඩක්.’

මට  එකපාරටම දැනුනේ ලොකු අපහසුතාවයක් සහ සැකයක්. මෙම සංවාදයේ යම්කිසි වැරැද්දක් ඇති බව ඇය දැන සිටි අතර, මම  හැකි ඉක්මනින් දුරකථනය විසන්ධි කළෙමි.

දුරකතනය විසන්දි කළ වහාම ලිබ්ඩෝ (බූවල්ලෙකු වැනි මිත්‍යා සතෙක්) මගේ යෝනියෙන් එලියට එන්න ගත්තා.එතකොට තමයි මට මතක් වුණේ මම එයාගේ කෑම වේල මග හැරිය බව, ඉතින් මම උට ඉඩ දීලා මගේ සිරුර නිදහස් කළා.

ඒවා මගේ  සම පුරා චලනය වන බවක් ඇයට දැනෙන්නට විය, මම  මින් පෙර කිසිදා අත්විඳ නැති ආකාරයෙන් මාව  උත්තේජනය වෙනවා.

ජීවියාගේ ග්‍රාහිකා මගේ  සිරුර මත ලිස්සා යද්දී, දැනුනේ උණුසුම්, තෙත් වැලඳ ගැනීමකින් වෙලී ගියාක්වගේ. අඩු සමේ සෑම අඟලක්ම ගවේෂණය කළේ මා කිසිදා නොසිතූ ආකාරයෙන් තුරුල් කරගනිමිනි.

සමහර ග්‍රාහිකා මෘදු හා සියුම් වූ අතර, ඔවුන්ගේ පිහාටු වැනි ස්පර්ශයෙන් මාව කිති කවන ලදී. තවත් සමහරු ශක්තිමත් සහ බලවත් වූ අතර, මාව මෘදු ලෙස තදකරගෙන සිටියේ ඒවායි.

ග්‍රාහිකා සොයාගත හැකි සෑම විවරයක් තුළටම ලිස්සා යන විට මම  ප්‍රීතියෙන් කෙඳිරිගාමින් දඟලන්නට වීමි. සමහර ග්‍රාහිකා කන්වලට ඇතුල් වූ අතර, මගේ කොඳු ඇට පෙළ දිගේ වෙව්ලන්නට විය. තවත් සමහර ග්‍රාහිකා මුව තුළට ලිස්සා ගියේ ආශාවෙන් කරකැවිල්ල ඇති කරන රසවත් උණුසුමකින් එය පුරවමිනි.

නමුත් මට වින්දනයේ අද්දරට ගෙන ආවේ මගේ යෝනි  පෙදෙස් ගවේෂණය කළ ග්‍රාහිකා ය. ඔවුන් මගේ යෝනිය  තුළට රිංගා, ගැඹුරු, ස්පන්දන උණුසුමකින් පුරවා ගත් අතර, එය මාව  ඇතුළතින් පරිභෝජනය කරන බවක් දැනුනි.

ඒ සතුට කොයිතරම්ද කියනවා නම් මට දැනුනේ පිපිරෙන්න ඔන්න මෙන්න වගේ. මම  කෑගසමින් වටේට පහර දුන්නෙමි. මගේ  ශරීරය හරහා ගලා යන අධික සංවේදනයන් පාලනය කර ගත නොහැකි විය.

කෙසේ වෙතත්, මා  සතුටෙන් ගිලී සිටියත්, මට  සත්වයාගේ බලය ගැන බියක් දැනීම වළක්වා ගත නොහැකි විය. එය හරියට මිනිසුන්ට තේරුම්ගත නොහැකි, බිය උපදවන සහ ප්‍රබෝධමත් කරන බලවේගයක්.

පෝෂණ ක්‍රියාවලිය දිගටම කරගෙන යද්දී,මට දැනුනේ නව අත්දැකීමකට ඔසවා තබනවාක් මෙනි. ග්‍රාහිකා කුඩා සොල්දාදුවන්ගේ හමුදාවක් බඳු වූ අතර, මගේ  සිරුර හරහා ගමන් කරමින් ඇගේ සෑම අඟලක්ම ඔවුන්ගේ යැයි කියා සිටියේය.

සත්වයාගේ ග්‍රාහිකා කුඩා ඇඟිලි මෙන් වූ අතර, සියුම් ලෙස මගේ  සිරුර සම්බාහනය කරමින්, මා  දැඩි වින්දනයකට පොළඹවන ලදී. ඒවා කුඩා චූෂණ කෝප්ප මෙන් වූ අතර, මගේ  සිරුරෙන් සෑම අවසන් පැණි බිංදුවක්ම පිටතට ඇද ගත්තේ, එළදෙනක්ගෙන් කිරි දොවනවා මෙනි.

ග්‍රාහිකා අමුතුම ජවයකින් ස්පන්දනය වන බව දැනෙන්නට විය, ග්‍රාහිකා සංවේදී , මගේ  ශරීරයෙන් අවසන් සතුටේ සෑම බිංදුවක්ම උකහා ගැනීමට පරිපූර්ණ එකඟතාවයකින් ක්‍රියා කරයි.

ග්‍රාහිකා සුර්තන්තියේ  සාරය උකහා ගැනීම සඳහා පරිපූර්ණ එකමුතුවෙන් ක්‍රියා කරයි. එය පිවිතුරු වින්දන ධාරාවක් මත මා  රැගෙන යන්නාක් මෙන් එය බරක් නැති සහ නිදහස් හැඟීමක් ඇති කළ සංවේදනයකි.

ග්‍රාහිකා දිගින් දිගටම ක්‍රියා කරන විට, මට දැනුනේ සියලු කරදර සහ පහව යන බවයි. ඇගේ සිත නිර්මල, අසීමිත ප්‍රමෝදයකින් ගිලී ගිය අතර, සත්වයාගේ ස්පර්ශයෙන් වෙනස් වී නැවත ඉපදෙන බවක් දැනුනි.

අවසානයේ මම සුර්ත්නන්තියට පත් වීමි.

“ආඅ..ආආආආආ…ආආආආආ,ම්ම්ම්ම්….ස්ස්ස්ස්ස්,ආආආඅ….”

අවසානයේදී, ග්‍රාහිකා පැණි සම්පූර්ණයෙන්ම සිඳී ගිය මලක් මෙන් තෘප්තිමත් වූ හැඟීමක් ඉතිරි කළේය. එහෙත්, මම එහි වැතිරී,සුර්ත්නන්තියෙන්  වෙහෙසට පත්ව සිටියද, සත්වයාගේ ස්පර්ශය සඳහා ආශාවක් දැනීම වළක්වා ගත නොහැකි විය.

නමුත් ඇදට ඒ ඇති බව කියන්නක් මෙන් සත්වයා නවත යෝනිය තුළ සැගව ගියේය.

මම විනාඩි 30 ක් පමණ එතනම වැටි සිටි අතර ඒ සිටින විට මට මෙහි ඇග මුල සොයග්නිමට අවශ්‍ය විය.මිට මොහොතකට පෙර අර දොස්තර මට කතා කළේ ලිබ්ඩෝ ගැන ඇසීමට නොවේද ? ඇය එය දැනගත්තේ කෙසේද ?

මෙය සොයාගත යුතුය.ඒ සදහා මලින්ම කල යුත්තේ මේ සියල්ල පටං ගත් තැනට යාමයි. ඒ සිසුවියගේ නිවසයි.

මතු සම්බන්දයි.