වෙනස් කතාවක් හැබැයි ඇත්තම කතාවක්

වෙනස්ම හැබැයි ඇත්තටම අවුරුදු 4කට කලින් පටන් අරන් මේ අවුරුද්දේ මුල වගේ වෙනක්න් තිබුන කතාවක්…පස්සට් නරකක් වෙයි කියලයි මේ දේවල් වලින් අයින් උනේ…වල් අඩවියේ එක එක ෆැන්ටසි මිනිස්සු ඉන්න්ව දැකලයි මේක ලියන්න හිතුනේ….අප්පිරියා අය කියවන්න එපා….වෙලාව තියෙන විදියට මට මතක ඒව ලියන්නම්….

මේක රියල්ම සිද්දියක්, මෙතනින් තමා මම පොඩ්ඩක් හරි ඇම්ඩා ලෙවෙල් එකට ආවෙ…. මගේ පවුලෙ අම්මයි, තාත්තයි මල්ලී මමයි. අපිට නෑදෑ නොවුනත් ඒ වගේම ගොඩක් ලගින් හිටපු තාත්තගේ යාලුවෙක්ගේ ෆැමිලි එකක් තිබ්බා. මාමයි නැන්දයි, දුවයි, ආච්චී ( මාමගේ අම්ම) දුව මගෙම වයසෙ. අපි දෙන්නම ඕලෙවල් වලින් පස්සෙ තෝරගත්තෙ කොමස්. අපේ පවුල් දෙකත් ගොඩාක්ම ලගින් ආශ්‍රය කරපු අය හින්දා, සහ ගෙවල් තිබ්බෙ කිමි 3ක් වගේ ලගින් හින්දා අපි ඕලෙවලුත් එකට පාඩම් කලේ…ඒ ලෙවලුත් ඒමයි…

කෝමහරි මේක උනේ ඕලෙවල් වලට පස්සෙ අවුරුද්දේ දෙසැම්බර් වල, අර මාමා වැඩ කරපු ඔෆිස් එකේ වරන්ට් එක අරන් තිබ්බෙ ඩවුන් සවුත් යන්න අපි ෆැමිලීස් දෙක. ඒකට හැමෝම ලෑස්ති උනා. ඊට අමතරව හිටියේ, ඒ නැන්දගේ නංගිගෙ ෆැමිලි එක විතරයි.ෆැමිලීස් 3යි.

යන දවසට කලින් දවසෙ ආච්චි අසනීප වෙලා හින්දා මමයි මල්ලී විතරක් ගමන යවන්න තීරනේ උනා.මොකද අපි ගොඩක් කැමැත්තෙන්මයි හිටියෙ මේ ගමනට. ඒ කාලේ ඇත්ත්ටම මම හොද පුතා ලෙවල් එකේ කොල්ලෙක්, වැලක් බලලා අතේ ගැහුවට ලොකූ සීන් තිබ්බෙ නෑ.

මේක උනේ දෙවෙනි දවසේ යාලෙ ගියාම. අර එක තැනක මූද අයිනේ බහින්න දෙන්නෙ අන්න එතනදි. අපි ගියෙ පොඩි වෑන් එකක හින්දා අපි ඒකෙයි කැලේ ගියෙත්. අතනදි බැස්සම මට පම්ප් එකක් දාන්න ඕනෙ වෙලා ටිකකින් එතන අර උස පදුරු අස්සෙ තියන ගහක් ලගට ගියා අනිත් අය වෙරලේ ඇවිද්දිදි. මම පදුරු අස්සේ තිබ්බ ගහක් පිටිපස්සටම ගියා හොදට පම්ප් එක දාන්න හින්දා… එ හින්දා මගේ පිටිපස්සෙ මොකුත් මම දැක්කේ නෑ .

චූ පාර දාලා හොල්ලද්දි තමා ටිකක් ලගින් ඇහුනේ සද්දයක්, බැලුවම අර නැන්දා (එයා පට්ටම කදක් නෙවේ උනත්, අවුරුදු 52ක වගේ හොද ඇන්ටෙක්) පොඩි වතුර බෝතලයක් බිමින් තියල ගහට පැත්තෙන් ඉදගත්තා දිග සාය උස්සලා පොඩි කෙදිරියකුත් එක්ක…මට ඩබල් වගේ ලොකු පුකක් මගේ දිහාට ඒම් වෙලා . පෑන්ටිය තිබ්බෙත් නෑ සාය විතරයි. ඒ කෙදිරිය නම් මාරයි බන්….පස්ස පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ උස්සලා කෙදිරි ගග තටමද්දි ආපු ආතල් එක කියල වැඩක් නෑ…මට මෙතන ඉන්නත් බෑ දක්කොත් චාටර් ඒත් එයාව පහුනොකර යන්නත් බෑ…තැටමිල්ලත් එන්න එන්න වැඩි උනා. පොඩි පුක් දෙක තුනකුත් එක්ක මෙන්න පුතේ හෙන ලෝඩ් එකක් එනවා පුකෙන්, අම්මෝ ඒ කක්කි බෙට්ටෙ මහත. ඒ හිලෙන් එහෙම එකක් හිතාගන්නත් බෑ..බේට්ට හිලෙන් එද්දිම මැස්සෝ ටිකක් නම් රසත් බලන්න ආවා… ඒක එකපාර බිමට වැටුනෙත් නෑ…මං හිතන්නෙ බඩ වේලවලා. ගොඩක් තටමලා පලවෙනෙ බෙට්ට වැටුනම නම් චොරොස්ස් ගාලා ක්‍රීම් වගේ ලෝඩ් එකක් ආවා….

දැන් මට මෙහෙම ඉන්නත් බෑ…කොයිවෙලේ හරි දකින්නත් ඉඩ තියෙනවා එක්කෝ අනිත් අය මාව හොයනවා…ඕනෙ දෙයක් වෙද්දෙන් කියල මම මුලක් උඩින් පැනලා එතනින් එද්දි අර වතුර බෝතලේ කකුල හැපිල පෙරලෙද්දිම ආන්ටි පොඩ්ඩක් ගැස්සිලා බැලුවා විතරයි. ආහ් පුතා ,කියද්දිම මම කීවා ආන්ටි පොඩි පම්ප් එකකට ආවේ සොරි කියලා…ආහ් එහෙමද මටත් එහමයි හැබැයි ලොකු කක්කි බරක් කීවා…මං කීවා එහෙනම් ආන්ටි මං යන්නම් ආන්ටි දාලා එන්න කියලා…එවෙලෙනම් දුක හිතුනා බං ඒ මූනට…කොච්චර ලොකු ලෝඩ් එකක් දාලත් තාම මූනේ තටමන ලයින් එකෙන්ම එපා පුතා පොඩ්ඩක් ඉන්න කීවා……….

Ayanthi De Silva

මම ඔබේ ආදරණීය අයන්ති ද සිල්වා. අපගේ blog අඩවිය නැවැත්වීමත් සමග මා හට ලැබූ Email පණිවුඩ මගින් මා දැනුවත් කල පරිදි අපගේ නව වෙබ් අඩවිය මෙසේ ඔබ සැම වෙත ආදරයෙන් ඉදිරිපත් කරන්නෙමි.