ඔන්න තවත් ගම්බද කතාවක් උබලට. කතාව ලියල තියනවා සුපිරියට.දිගටම ලියන්න හැකියාව ලැබේවා
බින්දුලතා අත ගා ගන්න එක නතර කලා.දැනිලා ඉවරනොවුනු සනීපෙ ගැන අමතක කරලා අත එහෙමම තියා ගත්ත බින්දුලතා අම්මයි සුගතෙ මාමයි කියන කථාවට කන් දෙන්න ගත්තෙ දැන් දෙන්නා තුරුළු වෙලා කථා කරන්නෙ තමන් ගැන හින්දා.
“බින්දු කෙල්ල දකිද්දි මගෙ සරම ඇතුල නටනවා බේබි නෝනො.වතුර මතුවෙලා මේක දිගේ බේරෙනවා”“ඒ වුනාට සුගතෙ අයියෙ?”උඹ මනාප නැත්නම් කාරි නෑ.ඒත් කවදා නමුත් ඒකිත් මහ ගෑනියක් වෙලා මේ බැද්දෙ වහන් වේවි.මට උඹ ලැබුනෙත් නෑ බේබි නෝනෙ”“මොකෝ නැතුව?”
බේබිනෝනා තොඳොල් වුනා. “ඉඳලා හිටලා මාසෙකට සැරයක් සිල් රෙද්ද පිටින් පයිය ලෙව්වට ආසවල් සංසිඳෙන්නෙ නෑ බේබි නෝනෙ.උඹ පැන්චි කාලෙ මගෙ එක කටේ දාගෙන උරවද්දි මට ලැබුන දිවිය ලෝක සැප දැන් ලැබෙන්නෙ නෑ”“හනේ මන් දන්නෙ නෑ සුගතයියෙ,කෙල්ල මන් වගේ නම් නෑ”ගවුම පාතට දා ගත්ත බින්දුලතා එතනින් නැගිට ගත්තෙ අකමැත්තෙන් වගේ වුනත් අම්ම තමන්ව සුගතෙ මාමට දෙන්න කැමති වුන බව හැඟිලා කේන්තියෙන්.සුගතෙ මාමත් එක්ක මං අහවල් කාරියක් කරන්නද?
බෝංචි ඇට දෙකක් වගේ තිබ්බ සුගතෙගෙ ඇට දෙක බේබි නෝනා පිස්සුවෙන් වගෙ ඉරෙව්වට බින්දුලතාට ඒකෙ ඒ හැටි ලස්සනක් පෙනුනෙ නෑ.
“වේසකම් කලත් කරන්න ඕනෙ එහෙව් මීයෙක් එක්ක.”බින්දුලතා තනියම හිතුවා.ඒ එක්කම බින්දුලතාට හිනා ගියා.නොදැනුවත්ව උනත් තමන් දැන් කී දෙනෙක්ගෙ මී පැටව් දැකලා ඇද්ද?ඒ කාලෙ ඇල දිගේ නටද්දි ගමේ කොල්ලො කුරුට්ටො ඔක්කොමල්ල සරම් කඩමාලු ගලවලා ඇලට පනින්නෙ අමු නිර්වස්තරෙන්.ඒ කාලෙ දැක්ක ලස්සනම මීයා කාගෙද කියලා බින්දුලතා මතක් කලා.“හප්පා,මන් ඒ කාලෙ දැනන් හිටියෙ නෑනෙ මී සෙල්ලම්,තිබ්බනම් කෝම්පීට්ටු ගහ ගහා කෙල්ලො එක්ක නාස්තිකරපු කාලෙ මොන තරම් සනීපයක් ලබන්න තිබ්බද?”බින්දුලතා විස්සෝප උනා.දැන්නම් හඳ උඩහටම මෝදු වෙලා ඇවිත්.එලිය හොඳටෝම වැටිලා.අම්මලත් දැන් අකුලෙන් නැගිටලා ඇති.බින්දුලතා මල්ලි ටිකිරා කොහේද කියලා බැලුවා.
කොහේදෝ ඉඳන් ඇඟ කහ කහ ටිකිරත් උඩහට ගාටනවා.“කොහෙද බන් ගියේ”වරෙන් රෑත් වුනා.සර්පයො එලි බහින වෙලාව.කොහෙ මක බෑවුනාද උඹ?”බින්දුලතා ඇහුවෙ සැරෙන්.“පහල බන් හිටියෙ”වරෙන් යන්න.මෙතන සර්පයොත් කවා ගන්න වෙන්නෙ”“මොකෝ බන් ඔය හැටි පේන්නෙ නැත්තෙ.පොට්ට වෙලායැ.ඔය අපූරුවට හඳත් තියෙන්නෙ”ටිකිරා නිදහසට කාරණා කියනවා.
“වරෙන් යන්න.මගෙන් මුකුත් නාහ.”සර්පයො කනවට වඩා බින්දුලතාට ඕන වුනේ විගහින් ගිහින් පැදුරෙ ඇල වෙලා චිච්චිය අස්සට ඇගිල්ලක් හරි ගහගෙන ඉස්සල්ලා ඉවර කර ගන්න බැරි වුනු වැඩේ ඉවරයක් කර ගන්න.යන්න ගිහින් නතර වුනාම තියන අමාරුව බින්දුට දැනෙන්න අරන් ටිකක් වෙලා.”මට එවෙලෙම ඇඟිල්ල දාල යවා ගන්න තිබ්බෙ.අපරාදෙ?”බින්දුලතා හිතුවා.අපුච්චත් ගෙදර නැති හින්දා අද නම් ඇගිල්ල තමා ගහ ගන්න වෙන්නෙ.
දැන් දැන් බින්දුලතාට එක එක දේවල් කරල බලන්න මතක් වෙනවා.අම්මා පොලේ ගිහින් එනකොට ගෙනාපු කැරට් අල වගේකුත් නං තිබ්බා.ඒත් ඒවට පණ නෑනෙ.ඊට වඩා හොඳයි ගෝනියකින් වහලා තිබ්බ ඇම්බුන් කැනෙන් ගෙඩියක් කඩා ගෙන ලෙලි ගහ ගන්න එක.වැඩේ තියෙන්නෙ මේ *රැ ඔය කැනට තියන උස හින්දා කිට්ටු කරන්නෙ කොහොමද කියලා.”ඇම්බුන් කැන බාපු ගමන්ම ගෙඩි දෙක තුනක් අරන් කුස්සිය පැත්තෙ හන්ගලා තියා ගන්න බින්දුලතා හිතා ගත්තා.හැමෝම ගෙදර නැති වෙලාවක ඔබාගෙන බලන්ට ඕනැ.වැඩේ හරි නම් එක එකාගෙ ආඩම්බර බලන්න ඕනැන්නෙ නෑනෙ”බින්දුලතා යන ගමන් කල්පනා කරනවා.
“අක්කෙ,මාර වැඩක් වුනානෙ බන්..”ටිකිරා යන ගමන්ම කථාව පටන් ගත්තා.
“මොකද?”බින්දුලතා ඇවිදින්නෙ අද්ද අද්ද කකුල දිගේ සෙවල බේරිලා මයිල් ඇලෙනවා.කලව ඇතිල්ලෙද්දි හීරෙනවා වගේ.“විදානෙ ගෙදර සුමනක්කා,අර ජෝතිපාලගෙ මීයා කටේ දාගෙන හිටියනෙ”“මක් කිව්වා”
“ඔව් බන්,පින් ලිඳ ගාව පඩි පෙල තියෙන්නෙ.අපි මල් කඩන්න පහලට ගිය වෙලාවෙ කෙඳිරි ගාන සද්දයක් ඇහිලා බැලුවෙ.සුමනක්කා හෝ ගාල ජෝතිපාලගෙ මීය උරනවා.මං හිතුවෙ දැලඹුවෙක්වත් ගෑවිලාද කොහෙද කියලා.ඒත් උක්කුව නන් කිව්වා සද්ද නැතුව බලාගෙන ඉන්ට කියලා”“ඉතින් මොකද වුනේ”බින්දුලතාට වැඩේ තේරෙනවා විතරක් නෙවෙයිවිනාඩි කීපෙකට කලින් නතර වෙලා තිබුනු සාරු ගැලිල්ල කකුල මුලින් ආයෙ පටන් ගන්නවා වගේ දැනුනා.
“ඒ මෝඩයට තේරෙන්නෙ නෑ බන්.සතෙක් ගහලා තමයි.සුමනක්කා උරනකොට ජෝතිපාලයා හෝ ගාලා කෙඳිරි ගානවා.සුමනක්කාටත් විස ඇවිල්ලද කොහෙද ,එයත් හති දානවා.”“ඊට පස්සෙ මොකද වුනේ”ටිකිරගෙ මෝඩ කමට හිනා වෙනවට වඩා බින්දුලතාට ඕන වුනේ කියන කතාවෙ රසේ හැටියට තමන්ගෙ ගවුම යට සිද්ද වෙන සනීපෙ වැඩි කර ගන්ට.“සුමනක්කා උරලා උරලා එක පාරට සුදුම සුදු පාට විස ගොඩක් කටට ගත්තා බන්.ඊට පස්සෙ නම් ජෝතිපාලයා කෙඳිරි ගාන එක අඩුවුනා.”ඒවයින් කමක් නෑ උඹ ඕවා ගමේ එවුන් එක්කලා එහෙම කියනවා නෙවෙයි.බින්දුලතා කිව්වෙ ගමේ කොයි උපාසකම්මත් සීලෙ රකින්නෙ අවස්තාව එන කල් විතරයි කිඅල හිතිලා.තමනුත් දැන් ඒ වේසකං කරන ගොඩටම නේද අයිති කියලත් බින්දුලතාට හිතුනා.“අක්කෙ”“අනේ මන්දා බන්,මටත් කඩියෙක්වත් කෑවද ම්න්දා.සුමනක්කලා දිහා බලාන ඉන්දෙද්දි මගෙ මීයත් ඉදිමිලා ආවා බන්”බින්දුලතා නතර වුනා.“මෝඩයො,උඹ ඇත්තටම දන්නෙ නැද්ද,නැත්නන් බොරුවට කියවනවද”“මොකක්ද”“වරෙන් මෙහෙට”ටිකිරව ළඟට ඇදල ගත්ත බින්දුලතා ටිකිරගෙ සරම උස්සලා උගෙ මීයව අතට ගත්තා.ටිකිරා බය වෙලා බලාන ඉන්නවා.ගස් අතරින් හඳ එලිය විතරක් ගලාන එන අඩි පාරක අඩ අඳුරෙ ටිකිරා මල්ලි ලඟ දණ ගහ ගත්ත බින්දුලතා ටිකිරගෙ චුවව කටේ දාගෙන උරන්න ගත්තා.කලින් ඇවිස්සුනු හැඟීම් එක්ක පොර බදමින් හිටිය බින්දුලතා ආවේගයත් එක්ක අත් දෙකින්ම ටිකිරගෙ ඉණ මූණට තද කරන් මීයව උරවද්දි ටිකිරට උන් හිටි තැන් අමතක වුනා.“ආඅ..අ ..අ අක්කේආ…..”
බින්දුලතාට අවට ලෝකෙ ගැන මෙලෝ සිහියක් තිබුනෙ නෑ.සති දෙකකින් තුනකින්නොලැබුනු සනීපයක් තමන්ගෙ කට ඇතුලෙ තියෙද්දි ටිකිරගෙ චූවගෙ තුඩ දිවෙන් කිති කවමින් බින්දුලතා ටිකිරගෙ හර්දය වස්තුවත් ඇදිලා එන විදියට සූප්පුව දැම්මා.අත් දෙකින් එකක් නිදහස් කර ගත්ත බින්දුලතා එක අතකින් ටිකිරගෙ ඇට දෙක හුරතල් කලා.බින්දුලතාගෙ හුරතලෙන් මත් වුනු ටිකිරගෙ ආයුදේ ගැස්සි ගැස්සි බින්දුලතාගෙ මුවින් තමන්ට දෙන අමරසුවය විඳින්න උත්සාහ ගතා.තවත් ඉරුවොත් ටිකිරට ගිහින් තමන්ගෙ ආසාව ඉෂ්ට කර ගන්න බැරි වේය කියල හිතපු බින්දුලතා නැගිටලා ක්ළුවරේම ගහකට හේත්තු වුනා.
“ගවුම උස්ස ගත්තු බින්දුලතා“මල්ලි අක්කගෙ චූවා ඇතුලට ඕක දාපං මයෙ මල්ලි”කියලා ආසාවෙන් කෑ ගැහුවා.ටිකිරා කලේ ගවුම උස්සන් අමුතු ආසාවකින් තමන් දිහා බලාගෙන කෑ ගහන අක්ක දිහා බලන් හිටපු එක.ආපහු ටිකිරා ළඟට ආපු බින්දුලතා ටිකිරවත් ඇදගෙන ආයෙත් ගහට හේත්තු වුනා.“මෝඩයා වගේ බලන් ඉන්නෙ නැතුව ඕක දාපන් බන් මේක ඇතුලට.”
ඒත් මහ කළුවරේ අක්ක තමන්ගෙ මීය දාන්න කියන්නෙ මොකටද කියල ටිකිරට තේරුනෙ නෑ.සරම උස්සගෙන බින්දුලතාගෙ ඇඟට හේත්තුවුන ටිකිරා වෙරදාලා තමන්ගෙ මීයගෙන් අක්කගෙ උකුලට ඇන්නා.ජීවිතේට ගෑනු ඇඟක පහස නොලබපු ටිකිරගෙ මීයා පලමු වතාවට තමන්ගෙ ආසාව උකුවට උකුවෙ වේගයෙන් පිට කලේ දෙපාරක් අනින්නත් කලින්.ටිකිරගෙ ධාතුවල උණුසුම චුවා යෝනිය ඇතුලට දාන්නත් කලින් තමන්ගෙ යටි බඩට දැනෙනවා දැනුනු බින්දුලතා මල්ලිව තල්ලු කරල දැම්ම.“මෝඩයා”
සිද්ද වුනේ මොකක්ද කියල හිතා ගන්න බැරුව ටිකිරා උඩ බිම බැලුවා.කට්ට කරුවලේ සතා සරුපයා ගැනවත් හිතන්නෙ නැතුව හිතේ ආවේගෙට කලාට බින්දුට දැන් ටිකිරගෙ මූණ බලන්නත් මහ මොකක්ද වගේ.“උඹ කාටවත් කියන්නෙ හෙම නෑ අපි මෙහෙම කරපු වගක්”ටිකිරා හා කියන්න වගේ ඔලුව වැනුවා.
පොඩ්ඩක් හිරවෙලා චුවා රිදුනට අක්කගෙ හිල ඇතුලට දාන කොට දැනුන අමුතු සනීපෙ ටිකිරගෙ හිතට වැදිලා තිබුනෙ.ජෝතිපාල තරමටම තමනුත් දැන් ලොකු කෙනෙක්ය කියලා ටිකිරා හිත යටින් සතුටු වුනා. කරුවලේ මොකවත්ම පේන්නෙ නැති කොට ගහට හේත්තු වෙලා ගාගත්ත ජරාවයි ටිකිරා උකුවට උකුවෙ කකුල මුලට විදපු දාතු ගංගාවයි එක්ක බින්දු ලතා ඇවිද්දෙ කකුල් දෙක බාගෙට අලව ගෙන වගේ.ඒ අස්සෙ ටිකිරගෙ කෙලවරක් නැති ප්රතශ්නවලට උත්තර දෙන්නත් වෙලා. “ඈ බන් අක්කෙ,මීයගෙන් සෙම පිට වුනාට අවුලක් නැතෙයි” “මන් දන්නෙ නෑ බන්,එහෙන්න් අපුච්චටත් එහෙම වෙන්න එපෑය” “එතකොට උඹ අපුච්ච එක්කත් මෙහෙම කරල තියනවද බන්” බින්දුලතා ඒකට උත්තරයක් දුන්නෙ නෑ.තව ටිකක් අඩිය ඉක්මන් කලා. කොහොම වුනත් බින්දු ලතාගෙ හිතට හරි මදි.අවදානමක් අරන් කරපු එකේ කරපු වැඩේ සම්පුර්ණ කර ගන්න බැරි වුන එකට හිතට තරහත් එක්ක. බින්දු ලතාල ගෙදරට අඩිය තිබ්බෙ මහ වැස්සකුත් අරගෙන.හිරිකඩට ඇඟ හිරිගඩු පිපෙන තරම් සීතල ආවම බින්දුලතා විස්සෝප වුනා. “ඇඹුල් කෙහෙල් කැනවත් කපලා තියා ගන්න බැරි වුනානෙ” කටක් දෙකක් කාල බත් එක විසි කරපු බින්දුලතා ගවුම ලෙහලා දාලා අම්මගෙ චීත්තයක් දවට ගත්තා. දැන් ඉතින් පැදුරෙ ඇල වෙලා ඇඟිල්ලෙන්වත් අත ගාගන්න ඕනෙ.බින්දුලතා කල්පනා කළා.ටිකිරා අනිත් පැත්තෙ බූරු ඇඳේ දිගාවෙලා මෙලහකටත් ගොරෝනවා.මේසෙ කෙලවරේ තියන පාන් දැල්ලෙ එලියට ටිකිරා කහ පාර වෙලා පේනවා.ටිකිරගෙ එක අතක් සරම අස්සෙ. මේකා හීනෙනුත් ගෑනියෙක් එක්ක දපනවද කොහෙද?හීන් හිනාවක් බින්දුලතාගෙ මූණෙ ඇඳෙද්දි ආයෙත් සැරයක් ටිකිරගෙ චූවගෙ රහ බලන්න බින්දුට හිතුනා.
බින්දුලතා හීන්සීරුවෙ ටිකිරා නිදා වුන්න ඇඳ ළඟට ගිහින් ඇද පාමුල දන ගහ ගත්තා.බින්දුගෙ චීත්තෙ කැඩිලා ඉන ළඟට වැටිලා.කෝම්පිට්ටුද වගේ තන්පොඩි අලුත් ආසාවකින් ගැහෙනවා.යාන්තමට උල් වුන තන පුඩු ඒවා උරන්න උරන්න කියලා ආසාවෙන් දඟලනවා වගේ.බින්දුලතා ආයෙමත් චීත්තෙ ඇඳ ගන්න හිතුවෙ නෑ.පළවෙනි වතාවට තන් දෙක එළියෙ දාගෙන පිරිමියෙක්ගෙ මීය උරල බලන්න බින්දුට ඕන උනා.
ඒත් ටිකිරා ඇහැරිලා මරල*තෝනි දෙයිද කියලා බින්දුට සැකත් වගේ,මොනවා කරන්නද?බින්දුලතා වමතින් එක තනයක් අත ගා ගන්න ගමන් අනෙක් අතින් ටිකිරගෙ සරමෙ ගැටේ ලෙහුවා.දෙවටෙ ගහ ලඟදි කටට ගත්තට බින්දුලතා ටිකිරගෙ චූවගෙ හැඩ බලලා තිබුනෙ නෑ මීට කලින්.පාන් දැල්ලෙ එලියට කහ පාටට පොචි සරපයෙක් වගෙ බින්දුගෙ අතට ගුලිවුන ටිකිරගෙ මීයා බින්දුලතා හෙමින් හෙමින් අත ගාද්දි ඇහැරෙන්න පටන් ගත්තා.බින්දුලතා කෙළින්ම අත අරන් ගියේ චුවගෙ මුලට.ඇටදෙක අස්සෙන් හෙමීට අත ගාද්දි ටිකිරා දඟලනවා.බින්දුලතා පාත් වෙලා ටිකිරගෙ මීය කටට දා ගත්තා.
“අක්කෙහ්…”ටිකිරා ඇහැරිලා වගේ ඉන්නෙ.ඌ ආසාවට දඟලනවා.බින්දුටත් අද හිතේ හැටියට උර උරා ඉන්න ඇහැකි වගේ.කොහෙද අපුච්චා එදා ඕවට ඉඩ දුන්න එකක්යැ.
බින්දුලතා තන් දෙක එළියෙ දාගෙන උරන ලස්සන ටිකිරා දැක්කෙ මේ වෙලාවෙ.හේතුවක් නොදැනම ටිකිරගෙ භාණ්ඩෙ තව ටිකක් කෙළින් වුනා.අතරින් පතර ටිකිරගෙ ඇට දෙකත් කටට දා ගත්ත බින්දුලතා රඹුටන් ගෙඩියක් සූප්පු කරනවා වගේ ඒකත් උරා බිව්වා.
තාම හරි හැටි වැඩිලා නැති වුනාට ආරච්චිගෙයි අපුච්චගෙයි දෙකටම වඩා ලස්සනක් බින්දු ටිකිරගෙ මෙව්වා එකේ දැක්කා.ඒකට කියන නම බින්දු දැනන් වුන්නත් කුණුහරපයක් නේද කියල හිතෙනවා.I”ඉතින් මං මේ කරන්නෙත් කුණු හරපයක්නෙ.”
මොන කුණු හරපයක් උනත් ඒ අය හින්ද තමන් අනිත් කෙල්ලන්ට වඩාඅ සැපක් කලින්ම අත් වින්දා කියලා බින්දුලතා දන්නවා.
මම ආරච්චි උන්දැ එක්ක හිටියොත් තමන්ටත් ගමේ අනෙක් ගෑණු වගේ සැලකිල්ලක් ගන්න පුලුවන් නේද කියලා බින්දුලතා හිතුවා.ඒත් අම්ම දන ගත්තොත් විසුමක් නම් වෙන එකක් නෑ.අනෙක් අතට සිල් රෙද්ද පිටින්ම රෙද්ද උස්සපු අම්මට මම මොන ලබ්බක් කලත් අහවල් එකක්දැයි කියලත් බින්දුට හිතුනා.
කල්පනා කර කරම බින්දුලතා ටිකිරගෙ චුවා එක සීරුවට සූප්පු කරනවා.ටිකිරට දිවිය ලෝකෙ මතක් වෙලා තිබ්බෙ.බින්දු තමන්ගෙ ඇඟිල්ලෙන් යෝනිය අතුල්ලන වේගෙ වැඩි කලා.
මම ඔබේ ආදරණීය අයන්ති ද සිල්වා. අපගේ blog අඩවිය නැවැත්වීමත් සමග මා හට ලැබූ Email පණිවුඩ මගින් මා දැනුවත් කල පරිදි අපගේ නව වෙබ් අඩවිය මෙසේ ඔබ සැම වෙත ආදරයෙන් ඉදිරිපත් කරන්නෙමි.