නයෝමි – 2

කතාවට පෙර – මේ කතාව (රෝස යෝනි තොල් ) කතාවේම කොටසක් හැබැයි මේක වෙන්නේ ඊට ගොඩ කාලෙකට කලින්, 

මේ කාලයේ නයෝමි නර්ස් කෙනක් වගේම එයාට තාම ටොම් ව මුණ හැගිලත් නෑ, ඉතින් මේ කතාවෙන් ඔයාලට න්යෝමිගේ ඉස්සර ජීවිතය මොන වගේද , එයට නර්ස් කෙනක් විදියට වැඩ කරද්දී වුණ දේවල් ටිකක් බලා ගන්න පලුවන්… 

ඉතින් තව දෙයක් කියන්න ඕන, මේ කතාව කිසිම වෘතියකට අපහාස කරන්න හිතාගෙන නෙවෙයි ලියන්නේ , ඒ නිසා මේකේ තියෙන දේවල් සීරියස් ගන්න එපා.. 

මෙය ප්‍රබන්ද කතාවක් වන අතර මෙහි එන සියලු නම් ගම්  හා චරිත ව්‍යාජ ඒවා වේ.මෙමගින් කිසිවෙකුට අපහාස කිරීමට අපේක්ෂා නොකෙරේ.මෙය හුදු කියවන්නාගේ විනෝදය පිණිස නිර්මාණය වුවකි.

ඡායාරුප – අන්තර්ජාලය සහ Ai

ඉතින් එදා නයෝමි දක්ක දෙයින් සතියක් විතර යනකම් එයට නිකම් හොල්මන් වගේ.එයා එදා දිව්‍යා සහ ඇගේ ගැහැණු ළමයා ඇද මත කාමයේ සුව විදිනවා ඈ දැක්කා. න්යෝමිට මේක විශවාස කරන්නත් බැහැ. කාටවත් කියන්නත් බැහැ. රෝහලේදී දිව්‍යා මුනට හම්බ වෙන හැම වෙලාවේම නයෝමිගේ පපුව දග් දග් ගලා ගැහෙනවා. කොහොමහරි ඔහොම දවස් ගෙවිලා ගියා.න්යෝමිට දැන් දිව්‍යා ගේ සිද්දිය අමතකයි වගේ.

“නයෝමි ඔයා දවල්ට කලා ද? “ දිවයා ඇගෙන් ඇසුවේ රෝහලේ කොරිඩෝවේ ඇවිදගෙන යද්දී යි. දෙදනාගේ අත් වල ෆයිල් කවර දෙක බැගින් තිබුණි.

“අනේ නෑ අනේ…” 

“අය්යෝ… නයෝමි… ඔයාට ගැස්ට්‍රික් හැදෙයි….”

“ඔයා කරදර වෙන්න එපා දිව්‍යා මම උදේට හොදට කනවා….”

“නයෝමි නයෝමි…” දිවයා සුසුම් හෙලුවා.

“ඔයානම් කවදාවත් කියන දේ නම් අහන්නේ නැහැ…”

එසේ ඇවිදගෙන ගොස් දෙදෙනා 10 සහ 11 යන කාමර ඉස්සරහ නැවතුනා.

“මේ නයෝමි මම දහය බලන්නම් , ඔයා එකොළහ බලන්න්…”

“හරි…ok…” න්යෝමිද එය අනුමත කළා.

11 වැනි කාමරයේ සිටියේ වයසා 18 ක් වූ කෙල්ලෙකි. ඈ දුටු විට න්යෝමිට ඇස අදහාගත නොහැකි විය.ඇය සුරන්ගනවියක් මෙන් ලස්සන වූ අතර ඇගේ කොණ්ඩය රන් පැහැ එකක් විය.මෙම සුන්දර කෙල්ලට තිබෙන අසනීපය කුමක් දැයි බැලීම ට ඈ ෆයිල් කවරය පෙරලමින් ඉදිරියට ඇදුනි.

නමුත් න්යෝමිගේ මුහුණ අදුරු වුයේ නිමේෂකිනි.ඇයට තිබෙන්නේ සුව කල නොහැකි රෝගයකි. ඇයට තවත් කල් ඉතිරව නැති බව න්යෝමිට වැටහුණි.නයෝමි ෆයිල් ක්ව්ර්යෙන් මුහුණ අහකට ගෙන සුරන්ගනවිය දෙස මදක් බැලුවා.

“ඔයාට කොහොමද ?” නයෝමි ඇසුවත් ඇගෙන් ලැබුණේ මනරම් මද සිනහවක් පමණි.

නයෝමි හෙදියකගේ කාර්යය ඉටුකරමින් ඇයට අවශ්‍ය බෙහෙත් එන්නත් කර ඇගේ සේලයින් බටය පරික්ෂා කර න ලැදි. ඈ ඒ සියල්ල කරන තෙක්ම කෙල්ල ඈ දිහා බලා සිටියේ ආදරණිය ලෙසයි.

නයෝමි කාමරයෙන් පිට වන මොහොතේ නැවත ඈ දෙස හරි බැලුව ද ඈ ජනේලය දෙසට නෙත් යොමා සිටියා ය.

නයෝමි කාමරයෙන් පිටවී හෙදියන්ගේ විවේකගරයට පිය නැගුවා ය,නයෝමි එහි යන විට එහි මහත් කලබලයකි.හෙදියන් දිව්‍යා වට වට වී ඇය සනසන්නට වෙර දරයි.දිව්‍යා හඩමින් දොර ලග සිටින නයෝමි දෙස බැලුවා ය. නයෝමිද දිව්‍යා අසලින් වාඩි වී ඇගෙන් කරුණ විමසුවා ය.

“අනේ නයෝමි….” ඈ ඉකි ගසයි.

“කියන්න දිව්‍යා මොකද වුණේ…?”

“නයෝමි එයනම් මනුස්සයෙක් වෙන්න බැහැ… එය මට හරිම කැත විදියට තමයි කතා කළේ…”

“එයා මොනවා ද කිවේ….”

“එයා….කිවා…..මගේ තන පොඩියි ලු , කලිසම ගැලෙව්වා නම් මරු ලු …ඒවගේම නරක වචන ගොඩක්….”

“ඕවා ගනන් ගන්න එපා ද්ව්‍යා…මම ඕකට හොද පාඩමක් උග්න්න්ම්…”

එසේ කියූ නයෝමි 10 වන කාමරය දෙසට ඇවිද යන්නට වුයේ අනෙක් හෙදියන්ගේ විරුද්ද වීම මතයි. නයෝමි විදුලියක් මෙන් කාමරයට තුලට ගොස් දොර වසා දැමිය.දැන් න්යෝමිට කිසිම සැලසුමක් නොවූ අතර එන දෙයකට මුහුණ දීමට ඈ දැඩි විය.

ඈ ලෙඩා දෙස හැරෙද්දී ඈ දක්කේ වයස 20 පමණ කොල්ලෙකි.තරුණයා ගේ වම් කකුල කැඩී තිබු අතර එය රෝහලේ ඇදෙ එල්ලා තිබුණි.

 ඔහු මදක් රළු පෙනුමක් තිබු අතර ඔහුගේ බෙල්ලේ යම් සලකුණක් කොටා තිබුණි.එම සලකුණ දුටු වහාම න්යෝමිට මතක් වුයේ මෙම සලකුණ තිබෙන කුලයේ අය කනතාවන්ගේ නිරුවත දැකීමට මහත් බියක් දක්වන බවයි.එවැනි මිනිසුන් ඉන්දියාවේ සුලබ දෙයකි. මෙම තරුණයා මෙතරම් කාන්තාවනට අගරු කරන්නේ ඔහුට යම් ඉරිසියාවක් හෝ බියක් කාන්තාවන් ගැන ඇති නිසා බව මනෝවිද්‍යා ව මදක් දන්නා න්යෝමිට ඒත්තු ගියේය.

“ඔන්න තවත් ගැනියෙක් ඇවිල්ලා…” ඔහු සදාචාරාත්මක නොවන ලෙස රළු වචනයෙන් න්යෝමිට කතා කළේය. 

“ඒකිගේ නම් තන තියෙනවා….” ඔහු එසේ කියද්දී සිමාව ඉක්මවූ නයෝමි ඇගේ ඇදුමේ උඩ බොත්තම් 5 ක් පමණ එකවිට ගලව දැමීය.

“ඔය මොකද කරන්නේ….” තරුණයා බිය විය. එනම් න්යෝමිගේ අනුමානය නිවැරදි ය. ඊ ඇගේ බ්‍රා එක ඇද ගලවා බිමට දැමිය. දැනේ ඇගේ රවුම් පියුරු ඇදුමෙන් එලියට දිස්වේ…

“ඕක නවත්තන…”

“නයෝමි සෙමෙන් ඇගේ කලිසමේ උඩ බොත්තම ගලවා දමන්නට විය. තරුණයා බියෙන සලිත වී දහදිය දමයි.නයෝමි ඇගේ කලිසම ගලවා දමා එය කුල්ලෙන් කාමරයේ කොනකට තල්ලු කර දැමුවා ය.

න්යෝමි ඇවිදින විය ඇගේ  දොදොල් වනි කලවා එකට ගැටෙයි.ඈ සරාගී ලෙස පියවර තබමින් පෑන්ටිය පිටින් තරුණයාගේ ඇද ලගට කිට්ටු විය.

බාගෙට හෙළුවන් සිටින නයෝමි දෙස බැලීමට නොහැකිව ඔහු අහක බලාගෙන බියෙන් ඇල්ලී ගොස් සිටියි.

“මගේ දිහා බලන්න කොල්ලෝ….කෝ…. මගේ තන පොඩි නැද්ද…..?”

නයෝමි සරාගී ලෙස කියමින් කොල්ලගෙ බැන්ඩේජ් කරපු කකුල් සෙමින් මිර්ක්න්නට විය.

“ආයි…” ඔහු කෑ ගසමින් නයෝමි දෙස බැලුවේය.

“අනේ… මිස්.. මට සමාවෙන්න…”

“සමාවෙන්න … මොකටද ?” නයෝමි කිසි දෙයක් නොද්ද්නා ගානට අසමින් ඇදෙ කෙළවරක වාඩි විය.

ඈ එසේ වාඩි වී ඇගේ පෑන්ටිය ද සෙමින් පහත් කරන්නට වූ අතර එය දුටු තරුණයා බැගෑපත් වෙන්නට විය.

“අනේ මිස් , ඕක නම් කරන්න එපා, අපේ ආගමට අනුව ඕක නරක දෙයක්… අපිට ඕක දකින්න තහනම්.. අනේ මිස්.. මට සමාවෙන්න … මම මිට පස්සේ අයෙත් එහෙම  කියන්නේ නැහැ…..”

නයෝමි එය නෑසුනා සේ පෑන්ටිය ගලවා දමා ඇදෙ කොනක වැඩි වී තරුණයාට පෙනෙන ලෙස කකුල් ඈත් කර ඇගේ යෝනිය පෙන්වූ වාය.

තරුණයා ක්ෂණිකව අත් දෙකින් මුහුණ වසාගෙන හදන්නට විය.

නයෝමි එතනින් නතර වීමට තීරණය කළේය. 

“තමුන් අයෙත් අපේ මිස්ලට එහෙම කතා කරනවා ද ?” 

“නෑ….”

“ඇහුනේ නෑ… . අයෙත් කියනවා බලන්න ”

“අනේ නැහැ …. මම පොරොනඩු වෙනවා…” 

“දැන් තමුන්ට තේරෙනවා නේද ගැහැණු අපිට කරන්න පුලුවන් දේ…”

ඉන් පසු නයෝමි ඇදුම් ඇදගෙන වීරවරියෙකු සේ කාමරයෙන් පිට වුවාය.

මතු සම්බන්දයි.