මේ කතාව සිද්ධ වෙනකොට මට වයස 24යි. මම වැඩ කළේ සම්පත් බෑන්ක් එකේ. මං උදේ හවා වැඩට ගියේ ගමේ පාරෙ දුවන බස් එකේ. හැමදාම වගේ මම ගෙදර ඉදං මීටර් 200 විතර දුරින් තියන බස් හොල්ට් එකෙන් උදේ 6ට බස් එකට ගොඩ වෙනවා. උදේට වැඩට යන අය, ස්කොලෙ ළමයි , ටීචලා, ළමයි ස්කොලෙට දාන්න යන අම්මලා එකී මෙකී නොකී අයගෙන් පිරිලා බස් එක. දවසක් සුපුරුදු පරිදි බස් හොල්ට් එකට ඇවිල්ල බස් එක ආවම බස් එකට නැග්ග. බස් එක පිරෙන්න සෙනග . අමාරුවෙන් ඇතුළට රිංගල මැද පොල්ල අල්ලං හිටගෙන ඉන්නකොට , හෝල්ට් 5,6කට විතර පස්සෙ, සාරියක් ඇදගත්ත ගෑනු කෙනෙක් බස් එකට නැග්ග, බස් එකට නගිනකොටම අමුතු සුවදක් ආවා. එයාව දැක්ක ගමං මගෙ ඇස් දෙක ගියෙ වෙන කොහාටවත් නෙවෙ එයාගෙ කුක්කු දෙකට. සුදුත් නැති කලුත් නැති එයා හරියට නිකං පියුමි බොතේජු වගේ. එච්චරම පිම්බිච්ච මහතක් නැතත් අමුතුම හැඩක් එයාගෙ තිබුනා. කුක්කු දෙක බලනවත් එක්කම ඊලගට මගෙ ඇහැ ගියේ එයාගෙ උකුලට. සාරි අදින ගෑනුන්ගෙ හිත යන්නෙම ඔය තැන් දෙකටනෙ .අමාරුවෙන් සෙනග අස්සෙන් රිංගල මගේ මොකද්දො පිනකට වගේ ඇවිත් මගෙ ඉස්සරහින්ම හිටගත්ත . පෙනුමෙන්නම් වයස 34ක් විතර ඇති.
ටික වෙලාවක් යනකොට තවත් සෙනග වැඩි හින්ද මං ටිකක් ඉස්සරහට උනා. ඒ එක්කම කොන්දා ආවා හින්දා මම ඒ ඇන්ටිගෙ පස්සට හෙත්තුවෙගෙන ඉස්සරහට තද උනා. එයාගෙ පුකටම මගෙ පොල්ල සෙට් වුණා. නිකං ජැක් එකක් වැදුනා වගේ.එයාගෙ පුක නිකං මාස්මෙලොස් වගේ අමුතුම ජොල් ගතියක් දැනුනෙ. අමුතුම සනිපයක් දැනුනෙ. කොන්දා ගියත් මට එයාගෙ පුකෙන් ඈත් වෙන්න හිතුන් නෑ. ඒනිසාම මම බොරුවට තදයි වගෙ එයාට හෙත්තු උනා මගෙ පොල්ල නිකංම කෙලිං වෙලා එයාගෙ පුකේ දාරෙට සෙට් වෙලා. පුදුම සැපක් ආවේ. තවත් සෙනග වැඩි උනා මම පොඩ්ඩක් පස්සට වෙලා පොල්ල අතින් හිමිට හදලා ආයෙ ජැක් කරා. එයාගෙ සාරියක් එක්ක පුක ගානට සෙට් උනා මගෙ පොල්ල. ම්ම්ම්ම් දැනෙන සනිපෙ කියල වැඩක් නෑ. ටවුන් එකටත් ලගයි. මට මාර ලෝබයි . මට හම්බුන හොදම ජැක් එක වගේ හැගීමක් එවෙලෙ තිබුනේ. එයාට දාඩිය දාලා බෙල්ල දිගේ බෙරෙනව. දාඩිය සුවදයි , පර්ෆියුම් සුවදයි දෙකම එනකොට ම්ම්ම්.
දන්නෙම නැතුව ටවුන් එක ලගටම ආපු නිසා මම හිමිට ඈත් වෙල කලිසම හදාගත්තා. එයාගෙ සාරිය පුකට ඇලිලා.මම මුකුත් උන් නෑ වගේ ටක්ගාලා බස් එකෙන් බැස්සා. බැහැල ටිකක් එහාට ගිහිං බලාගෙන ඉන්නකොට, ඇන්ටිත් බස් එකෙන් බහිනව. බහිනකොටම මාව දැකල මං දිහා අමුතු විදියට, ටිකක් ඔරෝන ඒත් අමුතු කියුට් ගතියක් එක්ක බැලුවා. මගෙ හිත මොකද්දෝ උනා ඒ බැල්මට. යනගමං හිමීට සාරිය හද හද යන හැටි මං එතනට වෙලා බලං ඉදල, මාත් ඔෆිස් ගියා.
පස්සෙ එදා ගෙදර ගිහිං එයාව මතක් කරං නාන ගමන් දෙපාරක්ම හෙලුවෙන් අතේ ගැහුවා. දාඩිය පිටිං එයාගෙ තන් දෙක මිරිකන ගමං පුකෙ තට්ටමක් මිරිකන ගමං මගෙ පයියෙන් එයා එක්ක හැමනෙන්න තිබ්බනං හිත හිත හිත අතේ ගහනකොට මගෙ පයියෙන් ජුස් ලොඩ් එකක්ම විද්දා.
පහුවදාත් උදේ නැගිටල බස් එකට ගිහිං එයා එයිදෝ කියල හිත හිත ඉන්නකොට, මගෙ යාලුවෙක් හම්බුනා. යාලුවත් නගින්නෙ ඒ හොල්ට් එකෙන්මයි. ඒත් මගෙ කරුමෙට අද ඒ ඇන්ටි නෑ. යාලුවට්ස් හිමිට වචනෙ දාලා බැලුවම ඇන්ටි ගැන විස්තර දැනගත්තෙ. අපේ මල්ලි යන ස්කොලෙම ටීච කෙනෙක් කියල. හස්බන්ඩ් රටලු. ඇන්ටියි, එයාගෙ පුතයි, හස්බන්ඩ්ගෙ අම්මයිලු ගෙදර ඉන්නෙ.
එදා හවස වැඩ ඇරිලා බස් ස්ටැන්ඩ් එකට ඇවිල්ල පාරෙ බස් එක එනකං ඉන්නකොට. මං හීනෙකින්වත් නොහිතපු දෙයක් උනා. මම හිටගෙන ඉන්නකොට එකපාරට මට කවුද තට්ටුවක් දැම්මා.හැරිලා බලනකොට අර ඇන්ටි 6 වසරෙ විතර එයාගෙ පුතා එක්ක.
“පුතේ අද බස් එක නැද්ද?”
“ආ මේ කොහොමද දන් නෑ ඇන්ටි, දැන් එන්න වෙලා නම් හරි, මාත් දැන් ආවෙ.”
“එහෙමද පුතේ? ඔයා කොහෙද ජොබ් එකක් කරනවද?”
“ඔව් ඇන්ටි සම්පත් බෑන්ක් එකේ..”
“ආහ් හොදයිනෙ.. මට ඔයාව දැකල පුරුදුයි , ජනිත්ගෙ අයියාද ඔයා?”
“ඔව් ඇන්ටි, ඔයා කොහොමද දන්නෙ? “
“ඇයි ළමයො මල්ලිව ගණන් ක්ලාස් එක්කන් ආවෙ අපේ ගෙදරනේ.. මාව දැකල නැද්ද?”
හුටා මල්ලි යන ගෲප් ක්ලාස් එක කරන්නෙ මේ ටීචර් එහෙනම්..මම දන් නෑනෙ මේ මගුලක්.
“රෑටනෙ මං මල්ලිව ගන්න එන්නෙ දැකලම නෑ ටීච ආව ගියාට,එත් ටීච ඔයා බහින්නෙ එහා හන්දියෙන්නෙ?”
“එතනිං බැහැල ශෝට් කට් එකක් තියනව පුතේ ඒකයි”
“ආහ් ඒකතමා…මං ඔච්චර ඔහෙ ආවට දැකල තිබ්බෙ නෑනෙ.”
“මමත් අහම්බෙන් දැකල පුතෙ මතක තිබ්බෙ.”
ඒ එක්කම බස් එක ආවා.අපි බස් එකට නැග්ගා.මට ඉස්සරහා සීට් එකෙන් ටීචයි මල්ලියි ඉදගත්තෙ. ඉදපු ගමං පිටිපස්ස බලනව මට හොදටම මීටර්. මම සීට් එකට අත තියනව වගේ, එයාගෙ උරහිස්ස අත තිබ්බා. දාඩියත් දාල එයාට. එයා ආයෙත් හැරිල හිනාවක් දාල ඉස්සරහ බලාගත්ත. එයා බහින හොල්ට් එකටත් ආවා දන්නෙම නැතුව. බහින්න කලින් මං දිහා බලලා, අමුතුම හිනාවක් දාල බැහැල ගියා. මම බස් එකෙන් බැහැල ගිය ගමං , ඇදුම් ගලොලා හෙලුවෙන්ම අතේ ගැහුවා ඇන්ටිව මතක් කර කර ඇදේ ඉදං, ම්ම්ම්ම්ම්ම්…
පහුවදා සෙනසුරාදා හින්දා වරුවක් වැඩ කරල ගෙදර ආවම මල්ලි ක්ලාස් යන්න ලැස්ති වෙනවා,
“මල්ලි කොහෙද ක්ලාස්”
“රූපිකා ටීචගෙ”
“මොනාද ගණන් නේද?”
“ඔව් ඕයි..”
“කොහොමද යන්නෙ ඉන්නව මං ගිහිං දාන්න”
“අද මොකද තවුසෙට සත්ව කරුණාව පහළ වෙලා”
මල්ලිවත් දාං මම බයික් එකේ ගියා , වෙනදට ගෙට්ටුව ලගින් දාන එකාව අද වත්ත ඇතුලටම බයික් එකේ එක්ක ගියා, ටීචත් ඉන්නවා සායකුයි , බ්ලවුස් එහෙකුයි ඇදං පුටුවක් උඩට වෙලා, මාව දැක්ක.
“ආ පුතා..”
පුක වන වන මගෙ බයික් එක ලගටම ඇවිත්,
“ආ ටීච..”
“අද වැඩ නැද්ද පුතා?”
“ගිහිං ආවෙ ටීච් සෙනසුරාදා වරුවයිනෙ”
“ආ ඔව් නෙද පුතේ.. ඉතිං කොහොමද?”
“හොදයි ටීච… තාම ළමයි ඇවිත් නෑ නෙද?”
“තව පැය භාගයක් තියනවනෙ පුතේ.. අද මල්ලිත් කලිංම ඇවිත්”
“වෙනදට යාලුවො එක්කනෙ ටීච එන්නෙ.. අද මං කලින් ආව නිසා එක්ක ආවා.කීයටද ටීච ඇරෙන්නෙ?”
“අද පේපර් එකක් තියනව පුතා ක්ලාස් එක ඉවර වෙලා. මං ගෙවල් වලට කොල් කරනවා. “
“ආහ් එහෙනම් මට කොල් එකක් දෙන්න ටීච..”
“ආහ් මං ලග පුතාගෙ නම්බර් එක නෑනෙ”
ඉදල ඉදල ලැබුනු චාන්ස් එක .මං ටක්ගාලා පොන් එක එලියට අරං.
“ටීචගෙ නම්බර් එක සෙව් කරන්නකො”
“කො දෙන්න පුතා” කියල මගෙන් පොන් එක අරං නම්බර් එක ගහල දුන්නා.
“හරි ටීච මං මිස් කොල් එකක් ගැහුවා.එහෙනම් ටීච මං යනවා”
එහෙම්න ගෙදර ඇවිත් ඇදට වෙලා මනො පාරක් ගහං ඉන්නකොට දන්නෙම නැතුව නින්ද ගියා. ඇහැරිලා බලනකොට රූපිකා ටීචගෙන් මිස් කොල් එකක් තියනවා. තාම වෙලාව 6යි ක්ලාස් ඉවරවෙලාවත්ද?මං ටක්ගාල අනිත් අතට කොල් එකක් ගත්තා.
“හෙලෝ ආ පුතා”
“සොරි ටීච මට නින්ද ගියා. ක්ලාස් ඉවරද?”
“අනෙ නෑ කොල්ලො මෙ දැන් පෙපර් එක පටං ගත්තෙ 8 විතර වෙයි, කොල්ලට මහන්සියට නින්ද ගියාද?”
“ඔව් ටීච නාගන්න ඔනි”
“ආපෝ තාම නාල නැද්ද? ගද ඒක තමා හිහි”
“අනෙ ගදක් නම් නෑ ටිච අපි ඉතිං හොදට නාල කරල ඉන්නවනේ..හිහිහි”
“අපිත් නානව තමා ලමයො, එහෙනම් හොදට අතුල්ල නාගන්නකො”
“හා ටීච හිහිහි”
“පුතා හරි හොදයිනෙ, විහිලුවෙන් ෆන් එකෙ ඉන්නව නෙද?”
“ටීචත් තාම තරුණ කෙල්ලෙක් වගේ, හම්බුනාමයි මෙහෙම ටිච කෙනෙක්. තාම කෙල්ලෙක් වගේ”
“අනෙ යන්න ළමයො”
“ඇත්තටම ටීච ඔයා හැඩයිත් එක්කනෙ , තාම කෙල්ල වගේ”
“ආ මගෙ හැඩත් බලලනෙ මේ කොල්ලා”
“හැඩට ඉන්නකොට නොබල ඉන්නෙ කොහොමද ටීච?”
“හා හා ළමයො නාගෙන එන්න මාත් මේ කම්මැලිකමට කතා කරේ නිකං”
“එහෙනම් මිස් තියන්නද මං?”
“හා පුතේ “
මම පොන් එක තියල , ටවල් එකත් අරං බාතෘම් එකට ගියා. ගිහිං ඇදුම් ගලොල හෙලුවෙන් නාන ගමං ඉන්නකොට රූපිකා මිස්ව මතක් උනා. රුපිකා මිස්ව මතක් කර කර නානගමං පයිය අතගෑවා. කුඹ ගහ වගෙ කෙලිං උන පයිය හම උඩට පහළට කර කර අතේ ගහන්න ගත්තා. රුපිකා මිස්ගෙ තන්දෙක මතක් කරන ගමං අතේ ගහන වේගෙ වැඩි කරා.දැන් ඉන්න බෑ මට. හයියෙන් හයියෙන් අතේ ගහගෙන ගහගෙන යනකොට ජූස් පාරවල් තුන හතරක්ම බාතෘම් එකේ බිත්තියට විද්දා. නාගෙන කරගෙන බාතෘම් එකෙන් කාමරෙට ආවා විතරයි ආයෙ මිස්ගෙන් කෝල් එකක් ආවා.
“හෙලෝ පුතා?”
“තව පැය බාගෙකින් වගේ පේපර් එකනම් ඉවරයි”
“ආහ් මං එන්නම් මිස්”
“හරි පුතා”
එහෙම්ම ඇදුමක් දාගෙන ක්ලාස් එක ලගට යනකොට මල්ලියි, ටීචයි ඉන්නවා.
“ආ පුතා “
“ටීච?” කෙලිංම මගෙ ඇහැ ගියෙ එයාගෙ තන් දෙකට, තන් දෙක දිහා බලල එයාගෙ මූණ බලධ්ඩි තීබුනෙ වල් හිනාවක්.
මල්ලි ඇවිත් බයික් එකට නැග්ග.
“අපි යනව ටීච..”
“හරි පුතා පරිස්සමට…”
ටීච ගැන ගැන හිත හිත ගෙදර ඇවිත්, ඇදට වෙලා සරම අස්සෙ අත දාන් පයිය අතගගා ඉන්නකොට ටීචගෙන් කොල් එකක් එනව. මං ෆුල් confused.
“හෙලො පුතේ?”
“ආහ් පුතේ? ඔයා වැඩක්ද?”
“නෑ ටීච කියන්න?”
“අනෙ පුතේ පොඩි උදව්වක් කරන්නකො ?”
“මොකද්ද ටීච?”
“අපෙ බාතෘම් එකෙ වතුර ලයින් එකෙ අවුලක් පුතා, නාගන්නත් නෑ, එළියට යන්නත් බැ පුතා, කරදරයක් නැත්තං පොඩ්ඩක් බලනවද?”
“මං එන්නම් ටීච?”
මරු පොටක් පෑදුනෙ කියල කල්පනා කර කර, ගෙදරට බොරුවක් කියල එහෙම්ම ගියා ආයෙ බයික් එකෙ. ගෙදරට දානකොටම ටීච ඉන්නවා ඒ ටිකට නයිටියකුත් ඇදගෙන. බයික් එකෙ ලයිට් එක කෙලිංම තන් දෙකට වැදුනෙ දිලිසිලා පෙනුනා තන් දෙක . ඒ දැකපු ටිකට මගෙ පොල්ල පණ ගහල නැගිට්ට.
“එන්න පුතේ”
“මොකො අවුල ටීච?”
“යංකො බලන්න?”
මං එයාගෙ පස්සෙන් ගියා.
“කවුරුත් නැද්ද ටීච?”
“පුතා අම්මලගෙ ගෙදර ගියා පුතේ, හෙට ඉරිදනෙ මම ක්ලාස් හින්ද එයා එහෙ ඉන්නව. “
“ටීච තනියෙන්නෙ?”
“මට දැන් පුරුදුයි පුතේ”
අපි බාතෘම් එකට ආවා.
“බලන්නකො පුතෙ එකක් වත් වැඩ නෑ.”
මමත් ටැප් කරකවල බැලුවා ඔක්කොම, එකක්වත් වැඩ නෑ.
“වතුර සප්ලයි එකෙ අවුලක් වගෙ ටීච, ඉන්නකො බලන්න.”
කියල මම එලියෙ සප්ලයි එක බලන්න කලුවරෙම කුස්සිය පැත්තෙන් ගියා. ටීචත් ටෝච් එකක් හොයාගෙන මගෙ පස්සෙන් ආවා.
බලනකොට පොල් ගෙඩියක් වැටිල වතුර ලයින් එක යන බටෙ කැඩිලා ගිහිං.
“ටීච මෙ බට කැඩිලනෙ, ටැංකියෙ වතුරත් යන්න ඇති ඔක්කොම. මේක කපල හදන්න වෙයි වගෙ.”
“අයියො මේ වෙලාවෙ ඔය කෑලි ගන්නෙ කොහෙන්ද පුතේ?”
“ඉන්නකො මං අරං එන්නම් හාඩ්වෙයාර් එක ඇරල ඇති. “
“අනෙ පුතේ ඔයාට කරදරෙ නෙද?”
“නැ නැ ඉන්නකෝ..”
කියල මම ඔන කරන බඩු අරං ආව. එනකොට ඇන්ටි ඉන්නවා .
“ආවද පුතෙ?”
“යං” කියල මාත් එක්ක බටෙ කැඩුන තැනට ආව. කලුවරෙ ටොච් එක ගහං මම බටෙ හදනව. ඒ අස්සෙ ගොරවනව අකුනු ගගහ.
“වහින්න වගෙ නෙද පුතේ”
“ඒවගෙ ටීචර්”
ඔහොම හද හද ටික වෙලාවක් ඉන්නවකොට එකපාරට ලාවට වහින්න ගත්තා.
“ගෙට යමු පුතේ”
“ඔහොම ඉන්න ටිච තව පොඩ්ඩයි”
ඒපාර හයියෙන් වහින්න ගත්තා අපිව නැවෙන්න.
“තව ටිකයි ඉන්න…” මං හයියෙන් කිඋවා. වහින එකත් උපරිම හයියෙන් වහිනව දැන්. මං බටේ හයි කරල ඉවර උනා.
“යමු යමු” කියල දෙන්නම දුවගෙන ආවා කුස්සිය පැත්තට. කුස්සියෙ ලොකු ලයිට් එකක් තියෙන්නෙ.
ටීච තෙමිලා නිසා නයිටිය ඇගට ඇලිලා තන් දෙකම ඉලිප්පිලා පෙනවා. උල් වෙලා. ඒක දැක්ක විතරයි මගෙ පොල්ල කෙලිං උනා යකඩෙ වගෙ. ටීචගෙ නයිටිය ඇලිලා මාරම සෙක්සි. අපි බලන වැල් විඩියො වල ඉන්න ගැනු පරාදයි ඒ කදට. මගෙ පොල්ල නැගල රත් වෙලා.ටීච මගෙ පොල්ල දිහා බැලුවා ඒ එක්කම. හුට මගෙ සරම තෙමිල පණගහපු පොල්ල හොදට පෙනව.
මම ටිචගෙ තන් දිහා බලනව . ටිච මගෙ පොල්ල බලනව.
“හොදටම තෙමුනා නෙද පුතේ?”
” ඔව් ටීච”
“යමු පුතෙ වතුර හරිද බලන්න.”
ටීච මට ඉස්සර උනා. අම්මො පුකට ඇලිල නයිටිය පුක වන වන යනව මට ඉන්නම බෑ. අපි බාතෘම් එකට ආවා. ටීච ඇවිල්ල ශවර් එක ඇරියා. වතුර පාර කෙලිංම එයාගෙ තන් දෙකට වැටුනා.
“පුතෙ මෙහෙම්ම නාගන්න. ඕක ගලොල මොකක් හරි ඇදගන්න බැරියැ. ඔහොම ඉන්න බැ නෙද?”
“මං ගෙදර යන්නම් ටීච”
“මෙ වැස්සෙ කොහෙ යන්නද පුතේ එන්න නාගන්න “
“කෝ ඔය ශර්ට් එක ගලවන්න දරුවො”
ටීච මගෙ ලගට ඇවිත් ශර්ට් එකෙ බොත්තම් ගලොල ගැලෙව්ව.
“නාගන්න පුතේ…” කියල ටීච බාතෘම් එකෙ දොරත් ඇරල දාල එලියට ගියා. මාත් සරම පිටින් ශවර් එක යටට ගියා. මම නනා ඉන්නකොට ටීච ආව ටවල් එකත් අරං . බාතෘම් එකට ඇවිත් පුතා මේ පැත්ත බලන්නෙපා, කියල අනිත් පැත්ත හැරුනා. මට කණ්ණාඩියෙන් සෙරම පේනව. ටීච නයිටිය ගලොනව , යට සායක් ඇදන් ඇවිත්. එක උඩට උස්සගත්ත. මම නාල සබන් ගාන්න ගත්තා,
“ආ පුතා සබන් ගාගන්න මං නානකං” කියල ටීච ශවර් එක යටට ආව. ඒ යට සාය උඩට වතුර වැටුනා විතරයි ඇගට ඇලුනා. මුලු ඇගම පේනව. ටීචට ගාණක්වත් නෑ වගෙ ඉන්නව හොදට, මගෙ පයිය නැගල රත් වෙලා ඉන්න බෑ. ටීච ඇබරි ඇබරි නානව.
මම සරම කඩල පයියෙ සබන් ගාන්න ගත්ත. ටීච මගෙ පැත්තට හැරුනා අම්මො තන් දෙකමුලු ඇගම හෙලුවෙන් වගෙ පෙනව. මගෙ පයිය යකඩෙ වගෙ කෙලිං.
“සැම්පු දෙන්නද පුතෙ කියල” මගෙ ලගට ඇවිත් ජනෙලෙ ලගින් ශැම්පු එක අරං මට දුන්න. ඒක් දෙන්න අත දික් කරගෙන ඉද්දි මගෙ අතින් සරම අත ඇරුන.
නැගපු පොල්ල එලියෙ.
“අම්මො පුතා.. මොකද මේ?”
මට කරකියගන්න දෙයක් නෑ.අතින් වහගන්නවත් බැ.
“මොකද පුතා මේ ලොකු වෙලා?”
මට ඉන්නම බැරුව.
“ඔයා හින්ද ටීච.. “
කියල මම ටීච බෙල්ලෙනුයි අතිනුයි අල්ලන් බිත්තියට තද කරගත්තා. තද කරගෙනා මගෙ පයිය තද කර පුකට තද කරං බෙල්ල ඉම්බා.
“ආහ් පුතා මොකද කරන්නෙ මාව අතාරින්න..”
මම හයියෙන් තට්ටමට ගහල, පුක මිරිකල බෙල්ල හපල කන් පෙත්තකුට්ජ් හැපුව.
“ආහ්හ්හ් ම්ම්ම්ම් ම්ම්හ්හ්හ් පුතේ ඇයි මේ?”
මම ටීචව අල්ලන් අනිත් පැත්ත හරවල , ටීචගෙ තන් දෙක එලියට අරං නිපල් හපල උරන්න ගත්තා.
“ආහ්හ්හ්හ් ආඅහ්හ්හ්හ් ම්ම්ම්ම්ම්හ්හ් කොල්ලො… එපා ආහ්හ්…”
ටීචව තන් දෙක එක්ක මගෙ ඇගට තද කර්ං. බෙල්ල ලෙවකාල හපල. තොල් දෙක ලෙවකාල උරන්න ගත්ත. ටීචට ඉන්න බැරුව මෝල් වෙලා මාව බදාගෙන එල්ලිලා මගෙ තොල් උරන්න ගත්තා.
මම සාය අස්සට අත දාල උස්සල ඇගිලි වලින් කිම්බ අතගාල ඇගිල්ල ගහන්න ගත්තා.
“ආහ් ආආආඅහ් ම්ම්ම් උම්ම්හ්හ්හ්”පිස්සුවෙන් වගෙ මාව තොල් උරනව ටීච. මම හයියෙන් ඇගිල්ල ගහගෙන ගහගෙන ගියා.
“ආහ් පුතාහ්… මට ගහන්න ආහ්.. මයෙ කොල්ලෝහ්…”
මම ටීචගෙ යට සාය ඉරල දැම්මා ඉරල තද කරගෙනව බෙල්ල හපල . තනයක් හපල ටීචව වඩාගත්තා. වඩාගෙන උස්සන් ගියා
“මේ කාමරෙට යං, ” කියල මගෙ ටතොල් උරනව. මං වඩාගෙන කාමරෙට ගිහිං ඇදෙ පෙරලං තන් දෙකම මිරික මිර්ක උරන්න ගත්තා. උර උර ඇගිල්ල ගහල.පහලට ඇවිත් කකුල් දෙක උඩට උස්සලා දිව දැම්ම කිම්බට.
“ආ….හ්හ් ආඅ..හ්හ් ම්ම්ම්හ්හ්ම්ම්හ්න්”
ටිච කැගහනව.මම කිම්බෙ තොල් ඇත් කරල දිව බස්ස බස්ස කිම්බට ඇගිල්ල බැස්සුවා . ඇගිල්ල ගගග කිම්බ ලෙව කක්ක උර උර කකුල් මිරිකුවා.
එහෙම්ම නැගිට්ට ඇදලග. ටීච නැගිටල ඇදෙ ඉදගෙන මගෙ පොල්ල කටෙ ඔබාගත්ත. උගුර්ටම අරං උර උර අතෙ ගගහා ඇට දෙක මිරික මිර්ක උරන්න ගත්ත. මට ඉන්න බැ මම ටිචගෙ ඔලුවෙන් අල්ලන් කටේ ගැහුවා උගුරෙ වදින්න.ගහල ගහල ටිචව පෙරලන් කකුල් දෙක උස්සල පයිය කිම්බෙ දෙපාරක් තුන් පාරක් අතුල්ල බැස්සුව අඩියටම.
“ආහ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්ජ කොල්ලෝහ්හ් ආආහ් ඉන්න බැ ගහන්න ආහ්හ්හ්..”
මම බස්සගෙන තද කරං වෙගෙන ගහන්න ගත්ත ටීච කැ ගහනව ඉන්න බැ කියල. මම නැවිල තොල් උරන්න ගත්ත. තොල් උර උර ගහගෙන ගියා. චක් චක් චක් ගාල ඒ ටිකට ටීචට දෙපරක්ම බඩු ගිහිං. මම බඩු එක්ක ලිස්සල ගහගෙන ගහගෙන ගහගෙඅ ගහගෙන ගියා එකදිගට අඩියටම වදින්න . ටීච කෑගහනවා..
මම තන් දෙක මිරික මිර්ක ගහගෙන ගහගෙන ගියා. ටීච දෙවනක් වෙන්න කැ ගහගෙන තුන් වෙනි පාරටත් ලෝඩ් එකක්ම ඇරියා. ඒවත් එක්ක මට යන්න ලං උන මං උපරිම වෙගෙට අරං ගැහුවා…ගහගෙන ගහගෙන ගිහිං යන්න ලං උනා විතරයි පොල්ල එලියට ඇදල අරං ඇදෙ නැගල ටීචගෙ කටෙ එබුවා බඩු ලොඩ් එකම කටෙ ගිහිං කට දෙපැත්තෙ බෙරුනා..
එදා ඉදන් මාසෙට දෙතුන් පාරක් ටීචට ගහනව ගෙදරට ගිහිංම.
මම ඔබේ ආදරණීය අයන්ති ද සිල්වා. අපගේ blog අඩවිය නැවැත්වීමත් සමග මා හට ලැබූ Email පණිවුඩ මගින් මා දැනුවත් කල පරිදි අපගේ නව වෙබ් අඩවිය මෙසේ ඔබ සැම වෙත ආදරයෙන් ඉදිරිපත් කරන්නෙමි.