මී හරකා – Sinhala wala katha – Sinhala Wala Katha

මගේ නම සෙනුරි.මගේ ගෙදර හිටියේ මායි අම්මයි පොඩි නන්ගි “නිශාදී: විතරයි.මම මීට අවුරුදු කීපයකට කලින් උසස් පෙල විභාගය සමත් වෙලා ගමෙන් ගියා අද වගේ මතකයි. මම ගියත් එක්කම අපේ අම්මගෙයි ,චූටි නන්ගි නිශාදිගෙයි පාලුව දෙගුන තෙගුන වෙන්න ඇති.තාත්ත කෙනෙක් නැති අඩුවමටයි නන්ගිටයි පුන්චි කාලෙ ඉදලම හුගක් ලොකුවටම දැනුන.මොකද පවුලෙ ලොකු අක්ක උනු මටවත් මගේ තාත්ත ගැන කිසිම මතකයක් නෑ. ගමේ අවලම් කතා හදන උන් නම් තැනින් තැන කියනව මට ඇහිල තියෙනව මායි නන්ගියි දෙන්න,තාත්තල දෙන්නෙක්ගෙය කියල.අපේ අම්ම වේස කමේ ගිහින් ,හුකපු එවුන්ට සරමෙ පිහදාගන්න බැරි වෙලාලු අපි දෙන්නවම හම්බවෙලා තියෙන්නෙ.ඔය දෙවල් ඇත්ත උනත් නැතත්.මම මගේ පාඩුවේ වැඩ කරගෙන ගියා,රට්ටු කියන කතා අහන්නෙ නැතුව.කැම්පස් එකේ නිවාඩුවට ගෙදර ආවට පස්සෙ අපේ ගෙදර ගොඩාක් වෙනස් වෙලා තිබුනා.ගෙදර එක පැත්තක තැනිතලා බිමක් හදල ඒකෙ පිරෙන්නම මී හරක් බැදල , අනිත් පැත්තෙ එලවලු වවල,ගෙදර ලස්සනට සායම් කරල,ගෙදර තිබ්බ අඩුපාඩු සේරම හදලා.හරිම ලස්සනට ගේ පොඩ්ඩ තියෙනව.දෙයියනේ මම නැති අවුරුද්දට මෙච්චර ලොකු වෙනස්කමක් වුනේ කොහොමද?මටනම් හිතාගන්නවත් බෑ.

“ආනේ අක්ක ඇවිත්.. අපෝ හරි නරකයි කියන්නෙවත් නැතුව ආව නේද නපුරි..” ගෙදරට ගොඩවෙන්නත් කලින්ම මම එන වග ඉවෙන් දැනුන වගේ පොඩි නන්ගි එහෙම කියාගෙන ගෙයින් එලියට ආවා.

“අනේ නෑ..පැටියෝ කියන්න වෙලාවක් උනේ නෑ..මම නිවාඩු දුන්නු ගමන් ආව” මම නිශාදිව අත් දෙකෙන්ම බදාගන්න ගමන් කිවුව.

නන්ගිව තුරුල් කරගනිද්දියි එයාගෙ පපුව මගේ ඇගට හොදටම තද උනා.මගේ පපුවට එයාගේ පියයුරුවල පිරුනුබව හොදින්ම දැනුනා.එයාගේ පියයුරු මෙච්චර විශාල උනේ කොහොමද.මම යනකොට කෝටු කෑල්ල වගේ ඉදපු කෙල්ලගෙ පියයුරුයි,පස්සයි දැන් හරියට හින්දි නිලියෙක්ගෙ වගෙයි.මෙහෙම උනේ කොහොමද..කෙල්ලට කොල්ලෙක්වත් සෙට් වෙලාද?

“ම්ම්.. නන්ගී… අර කවුද අර? ” මිදුලේ ඈත කොනක වාඩිවී පිහියක් මුවහත් කරමින් සිටි තරබාරු පෙනුමැති මිනිසෙකු දුටු මා නන්ගිගෙන් ඒ පිලිබදව විමසුවෙමි.නන්ගි ඒ මිනිසා දෙස මද වේලාවක් හැරී බලාගෙන සිට නැවත මගේ දෙසට හැරී ඇසක් ගැසුවාය.

“ඔයා ගියාට පස්සෙ මේ ගේම පාලු උනා.අපිට තනියම මේ වැඩ කරගෙන ජීවත් වෙන්නත් බැනේ.ඉතින් අම්ම එක්කගෙන ඇවිත් තියෙන්නෙ ඔය මනුස්සයව.දැන් එයා මෙහෙ ඉන්නෙ.”

“එතකොට මේ මීහරක්.. මේ වගා කරපු එළවළු?

“ඒ සේරම සුදු බංඩියා මාමගෙ වැඩ”

මට කරුනු කාරණා සිලල්ල වැටහුණි. මම නැති ටිකට අම්මා මෙම මිනිසාව සහකරු විදියට ගෙනවිත් ඇතිබව තේරුනි.කමක් නෑ කොහොම හරි හොදක් වෙනවනම්.මම මෙහෙන් යද්දි ගෙදර තිබුනේ ඉතාමත් අබලන් ලෙසය.නමුත් දැන් ඒ සියල්ල පිලිසකර කර ඇත.ස්ථිර ආදායමක් ගෙදර ඇත.මේ සියල්ලම ලැබී ඇත්තේ අම්ම එක්කගෙන විත් ඇති මේ ආගන්තුක මිනිසා නිසාය..