උදේ ඉඳන් වැස්ස ඉවරයක් නෑ. මහා මුස්පේන්තු ගතියක් ඇඟට දැනෙන්නේ.
ඊත් කරන්න දෙයක් නෑ ඉතින් කපල ගොඩ ගහල තියෙන ගොයන් කොලේ රකින්න නොගියොත් තාත්තාගෙන් විසුමක් නෑ .
ඉස්කෝලෙත් නිවාඩු නිසා කරන්න දෙයක් නෑ .
සීතලටද මන්ද උදේ නැගිටිනකොටත් නැගල තිබ්බ පොල්ල තවමත් ලාවට නැගල.
ඇලෙන් පැනල කුබුරට යන්න හිතාගෙන ලතා නන්ගිලගේ වත්ත මැද්දෙන් ගියේ පාර දිගේ වටයක් යන්න කම්මැලිකමට.
පොඩි ජංගි කොටයකුයි වැල් ගැහිච්ච ටී ෂරට් එකකුයි ඇදගෙන ලතා නනංගී මොනවද කරනවා පිල උඩ වාඩිවෙලා.
මේකි ලොකු වෙලත් දැන් මාස දෙක තුනක් වෙලත් තාම අටිකිත්තන් සයිස් . ගැට දෙක නම් යාන්තමට තියෙනවා. ගල් දෙක හදුන්කුරු දෙකක් වගේ .
කුබුරේ යන්නත් මහා ලොකු කැමැත්තක් නූතිබුන එකේ මේකි එක්කවත් ටිකක් කතා කරලා යන්න හිතුන.
ලගට ගියාමයි දැක්කේ , පිලට කකුල තියන් මේකි නියපොතු කපනවා. පුංචි ජංගි කොටෙන් අතුල පේනවා සුපිරියටම කකුල් පිල උඩ තියන් ඉන්න නිසා.
ලාවට මයිල් ටිකක් තිබුනට බනිස හොදට පේනවා.
යාන්තමට නැගල තිබුන පොල්ලත් නැග්ග එක දැකල.
මොකෝ නංගි ඔය කරන මෝඩ වැඩේ, බ්ලේඩ් එකෙන් නියපොතු කපන්න එපා බං….
ආ අයිය,, මම ඔයා දැක්කේ නෑනේ ලගට එනකම්ම
.. ඉදහන්,, මම කපන්නම් නියපොතු උබේ..
.. අනේ කපල දෙනවකො සාන්ත අයියේ, මට කපා ගන්න බා හරියට ඔයි..
.. නියපොතු විතරද කපාගන්න ඕන, වෙන මොනවත් කපාගන්න එපාද…..
.. අනේ නිකන් ඉන්නවා සාන්ත අයියේ. වෙන මොකවත් කපාගන්න උණක් නෑ මට තවම. ..
ලතො, අපේ කුබුරේ පැලේ තිබුන නිය කටර් එකක්, වරෙන් යන්න, ඒකෙන් කපමු…
.. ආ එකනම් හොදයි සාන්ත අයියේ , ඉන්න මම ගව්මක් දාගෙන එන්නම් ..
… විකාරද බන් , මට පරක්කු වෙනවා. අනිත් එක කුබුරට යන්න මොන ගවුම්ද, ඔහොම වරෙන්
මම හිතුවේ නෑ කිව්වා පලියට මේකි එයි කියල. මෙන්න මේකි පිල් කඳින් බිමට පැනල මගේ අතේ එල්ලුන යමන් කියල.
ලතා නංගි අතේ එල්ලෙනවත් එක්ක ආයෙමත් පොල්ලට කරන්ට් එකක් වැදුන. මේකිට ගානක්වත් නෑ . ලොකු ළමයෙක් උනාට වයස 12ක් වත් නෑ මයේ හිතේ . මම 11 වසරේ උනාට ලතා තවම හය වසරේ. අපි දෙන්නම යන්නේ එකම ඉස්කොලේටනේ.
ඇලෙන් පැනල යන්න හිතාගෙන ආවත් ඊයේ රෑ පුරා වැස්සට ඇල පිරිලා. මගෙත් ඉනගාවට විතර වතුර. මේ බටු ඇටේට යන්න බෑ.
.. නංගි වතුර වැඩිනෙ බන්, හිටපන් මම උබව වඩා ගන්නම්…
.. අනේ බෑ සාන්ත අයියේ, කවුරු හරි දැක්කොත් තව මගුලක්, උබ පලයන්, මම පස්සේ එන්නම්.
.. පිස්සුද බං. කවුරු දකින්නද, වරෙන් වරෙන් බොරු නොදා, ..
මම ලතාව උස්සල ගත්තේ හිතලම තට්ටමට අත තියල. පුක ලොකුවට නැති උනාට තට්ටම හරි සිනිදු ගතියයි.
තට්ටම මැද දාරේට මහපටගිල්ල නියමෙට සෙට් වෙලා. පොල්ල දැන්නම් නහුතෙට නැගල.
මෙකි සද්ද නැතිව හිටියට ඇගිල්ල පස්සේ හිලට සෙට් වෙලා කියල මේකිට නොදැනෙන්න ලාදුරු නෙවෙයිනේ. ඇල තව ටිකක් පළල උනානං කියල හිතුනේ ඇගිල්ල තට්ටම් දෙක මැද්දේ හිර උන ආතල් එකට. සරමේ බඩු යන්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දී ඇලෙන් ගොඩ උනේ පට්ට ලොබකමෙන්.
ඇලෙන් ගොඩ වෙලා බිමින් තියපු ගමන් මේකි මුකුත් නොකිය බිම බලාගෙන ඉස්සර වෙලා යන්න ගත්තේ මෙයාටත් ටිකක් මෝල් උන නිසා බව මට තේරුණා.
කිසිම කියන්න තරම් ලස්සනක් නැති, කළු කෙට්ටු කැහටු ලතාට ඉස්කොලේවත් කොල්ලෝ එච්චර ආකර්ෂණයක් නෑ. අල්ලපු ගෙදර හිටියත් මටත් කවදාවත් මේකි ගැන හිතිලා නෑ. මුන්ගේ අම්මනම් පට්ට කද. ඒත් අපිට කිට්ටු කරන්න බෑ. එකට ගහන්න කලින් බඩේ ලනුවක් ගැටගහගන්න වෙනවා එල්ලිලා හිලෙන් ගොඩ එන්න.
කුබුරේ පැලට එනකම්ම කිසිම කතාවක් නැතිව ආව ලතා ඇතුලට නොගිහින් එළියේ තියන ලෑලි බංකුවේ වාඩිවෙලා මගේ දිහා බැලුවෙ. ලොකු අවුලක්නම් පේන්න නෑ.
… සාන්ත අයියේ, කෝ බං නිය කටර් එක. ..
.. ඉන්න නංගි, ඔය කණුවේ එල්ලලා ඇති..
මට ඕන ඇති නියපොතු කැපිල්ලක් නෑ. මට දැන් ඌන මේකිට කපන්න. එත් මට හදිස්සියක් නෑ. මුන්ගේ අම්මා වැඩට ගිහින්, තාත්ත අපේ අනිත් කුබුරේ ගොයන් කපනවා. හවස් වෙවෙනකම් මේකිව බලන්න කවුරුත් නෑ. මම නිය කටර් එකත් අරන් බංකුවට ඇවිත් ඒකිගේ කකුල අරන් බංකුව උඩින් තියාගත්තා. අම්මට සිරි , හීනි කැලේ මැදින් ලස්සන චුටි රෝසපාට විලක් මගේ ඇස් ඉස්සරහ.
…කොහෙද ඕයි බලන්නේ? ….
… කොහෙවත් නෑ බං, නියපොතු කපන්න යකොඕ හැදුවේ.
… අනේ බොරු කියන්න එපා සාන්ත අයියේ, මම දැක්ක බලපු දේ.
… අනේ නංගි, පොඩ්ඩක් පෙන්නනවකෝ, මම කවදාවත් දැකල නෑ හලෝ.
… විකාර නැතිව නියපොතු කපනවා නම් කපනවා, නැත්තම් මම යනවා
මෙයා එනපොට හරියන්නෑ. මගේ පොල්ලත් පුපුරන සයිස්. මම පැනපු ගමන් බඩ දෙපැත්තෙන් අත් දෙක දාල මෙයාව කරට අරන් පැල ඇතුලට අරන් ගිහින් වැල් ඇදෙන් තියල අත් දෙක හිර කරලා අල්ලාගෙන තොලක් දැම්ම. මම මිට කලින් කවදාවත් කෙල්ලෙක්ට තොලක් දාල තිබුනේ නෑ. මෙකිටත් පුරුදු නෑ වගේ. තොල දානගමන් ගැට දෙක අල්ලන්න උත්සහ කලත් මේකිගේ ඉල ඇට විතරයි අහුවෙන්නේ. ඒ අස්සේ මේකි දන්නා කුණුහරප කිය කිය මට බනිනවා. කකුල් දෙක මැෂින් එකක් වගේ දෙපැත්තට ගහනවා. කටුස්ස වගේ හිටියට පුදුම හයියක් මේ බැල්ලිට තියෙන්නේ.
ගැට මිරිකිල්ල අතෑරලා මම හිමිහිට කලිසන් කොටේ ඇතුලට ඇත දැම්ම. ජිවිතේ පලවෙනි වතාවට කෙල්ලෙක්ගෙ පුසියෙක් ඇල්ලුවේ. මට නිකන් පිස්සු වගේ. හෙමින් හෙමින් පුසිගේ තොල් දෙක මැද ඇගිල්ල උඩ පහල කරනකොට ලතා මෙල්ල වෙනවා වගේ. මෙකි දැන් ඇස් දෙක පියාගෙන, උනත් කකුල් වලින් වලින් යුද්දයක් කරනවා.
ලතාගේ අත් දෙක අත් හරින්නේ නැතුවම අනිත් අතින් කලිසම් කොටේ පහලට ඇදල කකුලෙන් පැන්නුව. දැන් පූසි ලස්සනට පේනවා. මට දැන් ඕන මේකිට දිවක් දාන්න. එත් පුසිට මුණ ලන්කරපු ගමන් මට ඔක්කාරෙට ආව. මේ බැල්ලි හත් අවුරුද්දකින් නාල නැද්ද කොහෙද. දැන්නම් දැගලිල්ල බින්දු වට බැහැල. මගේ පොල්ල දැන් නම් තවත් ඉවසන පාටක් නෑ. ආයෙමත් තොල් දෙක උරණ ගමන් කකුල් දෙක කිට්ටු කරලා කෙල තලියක් දාල කකුල් දෙක මැදට පොල්ල බැස්සුවා. මේකිගේ කෝටු කකුල් දෙක මැද කරුවක් වගේ. පොල්ල හිර වෙන්නෙම නෑ. මම හිමීට කකුල් දෙක දෙපැත්තට දාල පුසිගේ තොල් දෙක මැදින් පොල්ල තියල උද පහල ඇතිල්ලුව. පුක උස්සල හොදට දීගෙන ඉන්නවා මේකි දැන්. ලා පාට අගල් බාගයක් තරම් දිග මවිල් චුට්ටක් මැද චුටි පූසියෙක්. රෝස පාට තොල් දෙක පියවිලා. මගේ පොල්ල බැස්සන්නම්යි හිත. ලොකු වෙලා මාස දෙක තුනක් වෙච්ච මේකට කෙලියොත් මම මම අමාරුවේ වැටෙනවා. අනික මේ වගේ කටුස්සියක් කරේ එල්ලගන්න උනොත් තව විනාසයක්.
හිත හිතා ඉන්න වෙලාවක් නෑ. එක අතකින් ඒකිගේ අත් දෙක හිරකරලා අල්ලගෙනම ඒකිව හැරෙව්වා අනිත් පැත්තට. කළු පුංචි තට්ටන් දෙක මැද කානුව පට්ටම කලුයි. පස්ස හිල වටේ අගුරු පාටයි. හිත හිත ඉන්න වෙලාවක් නෑ. කෙල තලියක් දාල ඇගිල්ලක් දාල පස්ස පොඩ්ඩක් ලොකු කරගත්තත් පොල්ල නම් බස්ස ගන්න මාර කට්ටක් කෑවේ.
මෙකි මර ලතෝනි දෙනවා. වටේම කුබුරුවල ගොයන් කපල නිසා බල්ලෙක් වත් නෑ ලග පාතක. සතියකින් විතර අතේ ගහන්නවත් බැරි උන නිසාද මන්ද දෙපාර බස්සනකොට මුළු ඇගම මිරිකෙනවා දැනෙනවත් එක්ක ක%රි ලොරියක් විතර ගියා ලතාගේ පස්ස පුරෝගෙන.
මෙකි අඩනවා මී හරකියක් වගේ. කරන්න දේකුත් නෑ. අප්ප්රසන්න හැගීමක් ආවත් මේ බල්ලිව ශේප් කරගන්නත් ඕන නිසා පස්ස කිස් කර කර අත ගගා හිටිය ටික වෙලාවක්. දැන් ලතා අඩන්නේ නෑ. එත් මට බනිනවා.
ආයෙමත් මම එයාව තුරුල් කරගෙන තොලක් දැම්ම. ඇදගෙන ඉන්න පරණ ටී සරට් එකෙන් එන්නේ අමුතු හඩු ගදක්. එත් ඉවසන්න එපැයි. මෙකි ගෙදර ගිහින් කිව්වොත් මම පස්ස පැළුව කියල, ගමේ ඉදලත් ඉවරයි.
කොහොම හරි පැයක් හුරතල් කරලා වැඩේ ගොඩ දාගත්ත.
වැස්සත් පායලා. දැන් ඉතින් මේකිව ඇලෙන් එගොඩට දාල එන්න එපැයි.
සියලු අයිතිය මුල් රචකයා සතුයි
මම ඔබේ ආදරණීය අයන්ති ද සිල්වා. අපගේ blog අඩවිය නැවැත්වීමත් සමග මා හට ලැබූ Email පණිවුඩ මගින් මා දැනුවත් කල පරිදි අපගේ නව වෙබ් අඩවිය මෙසේ ඔබ සැම වෙත ආදරයෙන් ඉදිරිපත් කරන්නෙමි.